اثربخشي روش درمان مبتني بر طرحواره درماني هيجاني بر بهبود كيفيت زندگي بيماران دياليزي مراجعه كننده به مراكز دياليز دانشگاه علوم پزشكي تهران در سال 1398

مقدمه: همودياليز يكي از درمان هاي موثر جايگزيني عملكرد كليه در بيماران مبتلا به نارسايي مزمن كليه است، بهره‌مندي از اين روش، در كنار افزايش طول عمر؛ مي‌تواند كيفيت زندگي دريافت‌كنندگان اين نوع خدمت را تهديد نمايد. بنابراين مطالعه حاضر با هدف بررسي اثربخشي روش مبتني بر طرحواره درماني هيجاني بر بهبود كيفيت زندگي بيماران دياليزي انجام شد. مواد و روش‌ها: مطالعه كنوني كاربردي و نيمه آزمايشي بوده و به صورت پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل طراحي و پياده‌سازي گرديد. كليه بيماران سرپايي تحت درمان با دستگاه دياليز در مراكز درماني وابسته به دانشگاه علوم پزشكي تهران، در سال 971398 جامعه آماري مطالعه را تشكيل مي‌دادند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها، پرسشنامه كيفيت زندگي مرتبط با بيماران كليوي بود، پس از اجراي پروتكل درماني توسط تيم پژوهش طي هشت جلسه 90 دقيقه‌اي در گروه مداخله، تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 24 صورت پذيرفت. نتايج: نتايج مطالعه نشان داد پروتكل درماني مبتني بر طرحواره درماني هيجاني بر تمامي ابعاد كيفيت زندگي تأثير داشته و منجر به افزايش نمره ميانگين نسبت به پيش‌آزمون شده است. همچنين؛ تفاوت معناداري بين گروه‌ها، هم در بعد عمومي و هم در بعد اختصاصي كيفيت زندگي بيماران دياليزي وجود دارد. نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي پژوهش مي‌توان بيان كرد كه روش طرحواره درماني هيجاني بر بهبود كيفيت زندگي بيماران دياليزي مؤثر بوده و مي‌توان به‌عنوان يك مداخله مؤثر در بهبود كيفيت زندگي بيماران به كار گرفته شود