بررسي علل كلينيكوپاتولوژيك آلوپسي سيكاتريسيل در بيماران مراجعه‌كننده به درمانگاه پوست بيمارستان امام رضا (ع) اردبيل در سال 1397

زمينه و هدف: آلوپسي سيكاتريسيل (اسكارينگ)، يك گروه از اختلالاتي را تشكيل مي‌دهد كه در آن ريزش دائمي مو از جايگزيني فوليكول‌هاي مو با فيبروز يا كلاژن هياليني ايجاد مي‌شود كه خود شامل دو نوع اوليه مانند (discoid lupus erythematosus) DLE، LPP (lichenpilaropilaris)،(frontal fibrosing alopecia) FFA، فوليكوليت دكالونس و ثانويه مانند كريون و سوختگي است. اين مطالعه با هدف بررسي انواع مختلف اسكارينگ آلوپسي در بيماران مراجعه‌كننده با اين تظاهر به درمانگاه پوست بيمارستان امام رضا (ع) در سال 1397 انجام گرفت. روش اجرا: در اين مطالعه‌ي توصيفي ـ مقطعي، 96 بيمار با تشخيص باليني اسكارينگ آلوپسي در سال 1397 به درمانگاه پوست بيمارستان امام رضا (ع) اردبيل مراجعه كردند. ويژگي‌هاي اپيدميولوژيك مانند سن، جنس و محل سكونت بيماران و نيز فراواني علل كلينيكوپاتولوژيك آلوپسي سيكاتريسيل با استفاده از روش‌هاي آماري توصيفي در نسخه‌ي 16 نرم‌افزارSPSS مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: شايع‌ترين علل در بين بيماران مبتلا به آلوپسي سيكاترسيسل اوليه به‌ترتيب DLE (26.04%)، LPP (6.25%)، آكنه كلوئيداليس (4.16%)، فوليكوليت دكالوانس (2.08%)، FFA (2.08%) و سودوپلاك‌بروك (1.04%) بودند. در بيماران مبتلا به آلوپسي سيكاتريسيل ثانويه، شايع‌ترين علل به‌ترتيب كريون (55.2%) و پس از آن morphea، لنفوم جلدي و سوختگي (هر كدام 1.04%) بودند. نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه اكثريت بيماران مورد مطالعه، مبتلا به كريون و كودكان ساكن روستا بودند، مي‌توان با افزايش سطح بهداشت كه عامل مهمي در كنترل اين بيماري مي‌باشد، تشخيص زودهنگام در كودكان و درمان به‌موقع آن‌ها، از گسترش اين بيماري جلوگيري كرد.