تأثير برنامه آموزشي مبتني بر مدل اعتقاد بهداشتي در ارتقاي رفتارهاي پيشگيري‌كننده از صدمات نيدل‌استيك در كاركنان اتاق عمل

زمينه و هدف: كاركنان اتاق عمل به دليل صدمات نيدل‌استيك همواره در معرض عفونت‌هاي منتقل شده از راه خون قرار دارند. بنابراين پژوهش حاضر با هدف تعيين تأثير برنامه آموزشي مبتني بر مدل اعتقاد بهداشتي در ارتقاي رفتارهاي پيشگيري‌كننده از صدمات نيدل‌استيك در كاركنان اتاق عمل انجام يافته است. روش بررسي: پژوهش حاضر يك مطالعه مداخله‌اي از نوع پيش آزمون پس آزمون همراه با گروه كنترل است كه در سال 1397 در بين 90 نفر (هر گروه 45 نفر) از كاركنان اتاق عمل 4 بيمارستان آموزشي شهر همدان انجام گرفته است. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه ويژگي‌هاي فردي و حرفه‌اي نمونه‌ها و سازه هاي مدل اعتقاد بهداشتي بود. مداخله شامل 4 جلسه آموزشي بود كه در مدت يك ماه براي گروه مداخله به اجرا درآمد. سه ماه پس از مداخله آموزشي از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد. داده‌ها از طريق نرم افزار SPSS نسخه 18 و به‌كارگيري آزمون هاي t مستقل، كاي‌دو، تست دقيق فيشر و آناليز كوواريانس تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه قبل از مداخله آموزشي اختلاف آماري معناداري در ميانگين نمرات سازه‌هاي مدل اعتقاد بهداشتي بين دو گروه آزمون و كنترل وجود نداشته است (0/05 p). اما بعد از مداخله آموزشي اختلاف آماري معناداري بين تغييرات قبل و بعد نمرات آگاهي، حساسيت درك شده، منافع درك شده، خودكارآمدي درك شده و رفتارهاي پيشگيري‌كننده از نيدل‌استيك بين دو گروه مداخله و كنترل مشاهده شد (0/05 p). نتيجه‌گيري: براساس نتايج، به‌كارگيري مداخله آموزشي مبتني بر مدل اعتقاد بهداشتي رويكرد مناسب و مؤثري در پيشگيري از نيدل‌استيك در بين نيروهاي اتاق عمل مي باشد.