تأثير اجراي روش مراقبت پرستاري اوليه (پرايمري) بر درك بيماران از رفتار ‌مراقبتي پرستاران بعد از انجام آنژيوپلاستي عروق كرونر

زمينه و هدف: بيماري هاي قلبي و عروقي به خصوص انسداد عروق كرونر از شايع‌ترين بيماري‌هاي منجر به مرگ در سطح جهان است. اخيراً براي درمان، از مداخله كرونر از طريق پوست، استفاده مي‌شود كه باعث كاهش قابل توجه در ميزان مرگ و مير شده است. براي كاهش عوارض آنژيوپلاستي رفتارهاي مراقبتي پرستاران اهميت خاصي دارد. هدف اين مطالعه تعيين تأثير اجراي روش مراقبت پرستاري اوليه بر درك بيماران از رفتارهاي مراقبتي پرستاران بعد از انجام آنژيوپلاستي عروق كرونر بوده است. روش بررسي: در اين مطالعه مداخله اي تصادفي شاهددار، تعداد 60 نفر بيمار كه پس از آنژيوپلاستي در بخش مراقبت هاي ويژه قلبي بيمارستان رازي شهر بيرجند از اسفند 1397 لغايت ارديبهشت 1398 بستري شده بودند، به روش در دسترس انتخاب و به طور تصادفي ساده به دو گروه 30 نفره تخصيص يافتند. براي بيماران گروه كنترل مراقبت هاي معمول بخش به روش موردي و براي بيماران گروه مداخله مراقبت هاي پرستاري اوليه براساس فرآيند پرستاري اجرا گرديد. در زمان ترخيص، پرسشنامه استاندارد درك از رفتار مراقبتي پرستاران براي همه بيماران به روش مصاحبه تكميل شد. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از آزمون t مستقل در سطح معناداري P 0/05 تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بعد از مداخله، ميانگين نمره كلي درك از رفتار مراقبتي و همچنين ابعاد »احترام « و »اطمينان از حضور انساني « در گروه مداخله به طور معناداري بالاتر از گروه كنترل بوده است (P 0/05). اما در ابعاد »گرايش و ارتباط مثبت «، »داﻧﺶ و ﻣﻬﺎرتﺣﺮﻓﻪاي « و »توجه به تجارب ديگري « تفاوت معناداري بين دو گروه مشاهده نشد (P 0/05). نتيجه‌گيري: ارايه مراقبت پرستاري به روش اوليه منجر به افزايش درك بيمار از رفتار مراقبتي پرستاران و افزايش حس احترام و اطمينان از حضور انساني پرستار مي‌شود. لذا به كارگيري اين روش مراقبتي در بخش مراقبت هاي ويژه قلبي توصيه مي گردد.