شيوع داغديدگي آسيب زا و برخي عوامل مرتبط با آن در دانش آموزان دختر دبيرستاني شهرستان ايرانشهر

پژوهش حاضر با هدف تعيين ميزان شيوع داغديدگي آسيب زا و عوامل مرتبط با آن در دانش آموزان متوسطه شهرستان ايرانشهرانجام شد. طرح پژوهش حاضر توصيفي و از نوع مقطعي بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه‎ي دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان ايرانشهر در سال تحصيلي 97-96 بود (1500=N). تعداد 500 نفر از دانش آموزان به روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب و به سياهه آثار سوگ هوگان پاسخ دادند. براي تحليل داده ها از آمار توصيفي و آزمون هاي خي دو، كولموگروفاسميرنف با كاربرد نرم افزار SPSS استفاده شد. يافته هاي بدست آمده نشان داد كه از 500 دانش آموز، 106 نفر (21.2 درصد) نمره اي بالاتر از نمره برش به دست آوردند. نتايج آزمون خي دو نشان داد كه شيوع داغديدگي در دانش آموزان رشته انساني بيشتر است. به علاوه شيوع داغديدگي در افرادي كه پدرشان را از دست داده اند، بيشتر است. نتايج آزمون كولموگروفاسميرنوف نيز نشان داد كه بين مدت زمان فوت دو گروه داغديده و غير داغديده (P 0.001) ،  تفاوت معني داري وجود دارد. با توجه به اينكه داغديدگي آسيب زا مي‎تواند منجر به مشكلات جدي در حوزه‎هاي مختلف شود، درك دقيق از ميزان شيوع آن، مي تواند به متخصصان سلامت روان كمك نمايد تا به افراد داغديده در بهبود يافتن از سوگ ياري رسانند.