تأثير هشت هفته تمرين تناوبي با شدت بالا بر ميزان پروتئين‌هاي CREB و CRTC2 در بافت چربي زيرجلدي موش‌هاي صحرايي چاق مبتلا به ديابت نوع دو

مقدمه: چاقي و ديابت نوع دو مي‌توانند در عملكرد سلول‌ها، از جمله پروتئين‌هاي CREB و CRTC2 كه براي تنظيم سوخت و ساز بافت چربي مهم هستند، اختلال ايجاد كنند؛ بنابراين، هدف از تحقيق حاضر بررسي تأثير هشت هفته تمرين تناوبي با شدت بالا (HIIT) بر ميزان پروتئين‌هاي CREB و CRTC2 در بافت چربي زيرجلدي موش‌هاي صحرايي چاق مبتلا به ديابت نوع دو است. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي تجربي، 12 سر موش صحرايي نر 2 ماهه از نژاد اسپراگ‌داولي با ميانگين وزن 20 plusmn;300 گرم انتخاب و پس از ديابتي شدن از طريق القاء STZ و نيكوتين‌آميد به روش تصادفي به 2 گروه، تمرين ديابتي (6 سر) و كنترل ديابتي (6 سر) تقسيم شدند. گروه‌هاي تمريني 4 روز در هفته به‌مدت 8 هفته برنامه تمريني را شامل 5 وهله 4 دقيقه‌اي با شدت معادل 85 تا 95 درصد حداكثر سرعت و دوره‌هاي استراحت فعال 3 دقيقه‌اي با شدت معادل 50 تا 60 درصد حداكثر سرعت انجام دادند؛ براي تجزيه‌ وتحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ي 23 و آزمون آماري tمستقل استفاده شد. يافته‌ها: بعد از هشت هفته تمرين HIIT تغيير معني‌داري در ميزان پروتئين CREB در گروه‌ تمرين نسبت‌ به كنترل مشاهده نشد (0.22 P)؛ با اين حال، افزايش معني‌داري در ميزان پروتئين CRTC2‌در گروه‌ تمرين نسبت‌ به كنترل مشاهده شد (0.005 P). نتيجه‌گيري: تمرين HIIT منجر به تغييري در ميزان پروتئين CREB نشد؛ اما توانست ميزان پروتئين CRTC2 را افزايش دهد كه اين افزايش مي‌تواند منجر به تنظيم سوخت و ساز بافت چربي در آزمودني‌هاي ديابتي شود.