عنوان مقاله :
راهبرد موازنه سازي امريكا در شوراي امنيت در مواجهه با دموكراسي خواهي در غرب آسيا (مطالعه موردي: سوريه و بحرين 2011-2017)
عنوان به زبان ديگر :
US Balancing Strategy in the Security Council in the face of Democracy in West Asia
پديد آورندگان :
داوند، حجت دانشگاه تهران - دانشكده حقوق و علوم سياسي , جمشيدي، محمد حسين دانشگاه تربيت مدرس , اسلامي، محسن دانشگاه تربيت مدرس روابط بين الملل
كليدواژه :
سوريه , بحرين , امريكا , دموكراسي , شوراي امنيت , حقوق بشر
چكيده فارسي :
هدف: پس از آغاز روند گذار به دموكراسي از سال 2010 در منطقه غرب آسيا، طولي نكشيد كه موج دموكراسي خواهي به سوريه و بحرين نيز رسيد. با از بين رفتن زمينه برقراري صلح و نقض گسترده حقوق بشر، انتظارات از شوراي امنيت سازمان ملل در جهت برقراري صلح و امنيت، افزايش يافت. در چنين شرايطي ايالات‌متحده به‌عنوان يكي از تأثيرگذارترين اعضاي دائم اين شورا، در قبال تحولات سوريه و بحرين موضع‌گيري سؤال‌برانگيزي داشته كه بررسي آن دست‌مايه نگارش اين مقاله شده است. بنابراين، هدف نگارش اين مقاله پاسخ به اين سؤال بوده كه چه ملاحظات و انگيزه‌اي موجب بروز چنين جهت‌گيري و رفتار متناقضي از سوي دولت امريكا شده است؟
روش: در جهت دستيابي به اين هدف و ارائه پاسخ به پرسش مورد نظر از روش پژوهشي تحليلي - مقايسهاي، با تكيه بر داده‌هاي اسنادي و كتابخانه‌اي بهره گرفته شده است.
يافتهها: يافته‌هاي پژوهش بيان‌گر آن است كه با پيگيري و حمايت‌هاي ايالات‌متحده، تاكنون 21 قطعنامه توصيه‌اي در جهت كاهش خشونت‌ها در سوريه به تصويب شوراي امنيت رسيده است. همچنين امريكا ديپلماسي فعالي را براي تصويب قطعنامه‌هاي الزام‌آور فصل هفتم منشور شامل تعيين ضرب‌الاجل، تحريم و فراهم آوردن زمينه دخالت نظامي را به كار گرفته و پيش‌نويس 8 قطعنامه را در اين جهت آماده كرده، اما در خصوص بحرين حتي يك قطعنامه غيرالزام‌آور نيز در شورا پيشنهاد نداده است.
نتيجهگيري: درحالي‌كه امريكا تلاش زيادي را در شوراي امنيت براي فشار بر حكومت سوريه به كار گرفته، اما هيچ‌گونه سازوكاري براي محدود كردن آل خليفه از طريق شوراي امنيت در نظر نگرفته است؛ نتيجه اين كه اولويت منافع راهبردي امريكا نسبت به ملاحظات دموكراتيك و حقوق بشري در قالب پيگيري راهبرد موازنه سازي در غرب آسيا، موجب اين عملكرد متناقض در شوراي امنيت شده است.
چكيده لاتين :
Objective: After the transition to democracy began in 2010 in the West Asian region, it did not take long for the wave of democratization to reach Syria and Bahrain. Expectations from the UN Security Council for peace and security increased as the ground for peace was restored and human rights abuses were widespread. In such circumstances, the United States, as one of the most influential permanent members of the Council, has taken a questionable stance on the developments in Syria and Bahrain, which has been the subject of this article. Therefore, the purpose of this article is to answer the question, what considerations and motives have led to such a contradictory orientation and behavior by the US government?
Method: In order to achieve this goal and provide an answer to the question, analytical-comparative research method has been used, relying on documentary and library data.
Results: The findings of the study indicate that with the follow-up and support of the United States, so far 21 recommendations for the reduction of violence in Syria have been approved by the Security Council. The United States has also engaged in active diplomacy to pass binding resolutions on Chapter VII of the Charter, including a deadline, sanctions and military intervention, and has drafted eight resolutions, but in the case of Bahrain, it has even proposed a non-binding resolution in the Council. Has not given.
Conclusion: While the United States has made great efforts in the Security Council to put pressure on the Syrian government, it has not considered any mechanism to limit Al Khalifa through the Security Council; As a result, the priority of US strategic interests over democratic and human rights considerations in pursuing a balancing strategy in West Asia has led to this contradictory performance in the Security Council.
عنوان نشريه :
مطالعات سياسي جهان اسلام
