بررسي تأثير روابط روسي-سوري بر سياست‌گذاري امنيتي جمهوري اسلامي ايران در جريان بحران سوريه (2011 تا 2018)

The Impact of Russian-Syrian Relations on the Security Policy of the Islamic Republic of Iran during the Syrian Crisis (2011 to 2018)

هدف: ايران با ساختار سياسي و امنيتي متمركز داراي شكل‌بندي‌هاي متنوعي از عوامل داخلي و خارجي است كه سياست‌گذاري امنيتي را سازمان‌دهي و به مرحله اجرا مي‌رساند. محقق در اين پژوهش درصدد پاسخ به اين سؤال است كه «روابط روسيه و سوريه از سال 2011 تا 2018 چه تأثيري بر سياست‌گذاري امنيتي جمهوري اسلامي ايران گذاشته است». روش: در اين پژوهش، از روش توصيفي-تحليلي استفاده شده است. يافته‌ها: يكي از عوامل خارجي مهم و تأثيرگذار بر سياست‌گذاري امنيتي ايران بحران سوريه و نقش كشورها و گروه‌هاي مختلف نظير كشور روسيه در اين بحران است. روسيه يكي از قدرت‌هاي فرامنطقه‌اي است كه در بحران سوريه به نفع دولت بشار اسد مداخله كرد. گسترش و حفظ روابط روسيه و سوريه موجب افزايش ثبات و كاهش هزينه‌هاي سياست‌گذاري امنيتي جمهوري اسلامي ايران شده است. نتيجه‌گيري: اولين پيامد مثبت بر منافع ملي ايران، حفظ نظام حاكم بر سوريه به‌عنوان متحد استراتژيك ايران بوده است. دوم اينكه، از نظر ايران، روسيه مي‌تواند موازنه‌دهنده موضع ايران در مسائل بين‌المللي به‌ويژه در مقابل غرب و بازدارنده ساير قدرت‌هاي منطقه‌اي باشد و تلاش‌هاي آن‌ها را براي حذف نقش ايران در منطقه ناكام گذارد. مبارزه با تروريسم و افراط‌گرايي و غلبه نسبي بر آن از ديگر منافع رويكرد روسيه در سوريه براي ايران است.

Objective: With a centralized political and security structure, Iran has a variety of formations of internal and external factors that organize and implement security policy. The researcher seeks to answer the question "how has Russia-Syria relations from 2011 to 2018 affected the Islamic Republic of Iran's security policy". Method: In this study, a descriptive-analytical method was used. Results: One of the important external factors affecting Iran's security policy is the Syrian crisis and the role of various countries and groups such as Russia. Russia is one of the extra-regional powers that intervened in the Syrian crisis in favor of Bashar al-Assad's government. Expanding and maintaining Russian-Syrian relations has increased stability and reduced the cost of security policy for the Islamic Republic of Iran. Conclusion: The first positive consequence of Iran's national interests has been the maintenance of Syria's ruling system as Iran's strategic ally. Second, in Iran's view, Russia can balance Iran's position on international issues, especially the West, and deter other regional powers and disrupt their efforts to eliminate Iran's role in the region. The fight against terrorism and extremism and its relative overcoming are other benefits of Russia's approach to Iran for Syria.