مقايسه اثربخشي روش تدريس تركيبي – مشاركتي فعال با سخنراني در درس تهيه صورت هاي مالي رشته حسابداري

پژوهش حاضر با هدف، مقايسه اثربخشي روش تدريس تركيبي – مشاركتي فعال با روش سخنراني در هنرجويان رشته حسابداري صورت گرفته است. جامعه آماري اين پژوهش عبارت است از؛ 60 نفر از هنرجويان دختر پايه دوازدهم هنرستان امام رضا (ع) ناحيه1 شيراز در سال تحصيلي 99 – 98 كه به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. روش تحقيق از نوع شبه تجربي بوده كه يك كلاس به عنوان گروه آزمايش (30 نفر) و يك كلاس به عنوان گروه كنترل (30 نفر) انتخاب شدند. قبل از شروع، از هر دو كلاس پيش‌آزمون پيشرفت تحصيلي معلم ساخته به عمل آمد، سپس گروه كنترل، پنج جلسه به شيوه سخنراني تحت آموزش قرار گرفت در حالي كه گروه آزمايش به شيوه تركيبي – مشاركتي فعال آموزش ديدند. در انتها از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد و با نتايج پيش آزمون توسط نرم افزار SPSS و آزمون‌هاي t مستقل و وابسته مورد مقايسه قرار گرفت. با توجه به تحليل‌هاي آماري انجام شده نتايج حاكي از اين است كه روش تدريس تركيبي مشاركتي فعال نسبت به روش سخنراني تاثير معناداري بر ميزان يادگيري داشته و اثر بخش تر است.