بررسي نگرش ها و گرايش هاي دانشجويان نسبت به درس اخلاق كاربردي (مطالعه موردي؛ دانشگاه فرهنگيان استان فارس)

هدف مطالعه حاضر بررسي نگرش و گرايش دانشجويان دانشگاه فرهنگيان استان فارس نسبت به درس اخلاق كاربردي است. روش تحقيق به صورت توصيفي-پيمايشي و جامعه آماري شامل تمامي دانشجويان دانشگاه فرهنگيان استان فارس بود. نتايج اين مطالعه نشان داد كه: نگرش دانشجويان دانشگاه فرهنگيان فارس نسبت به درس اخلاق كاربردي به صورت معني دار از سطح قابل قبول بالاتر و از سطح مطلوب پايين تر مي باشد؛ بين نگرش دانشجويان دختر و پسر نسبت به درس اخلاق كاربردي تفاوت معني داري وجود دارد؛ دانشجويان سال اول نسبت به درس اخلاق كاربردي نگرش مطلوب تري نسبت به دانشجويان سال دوم دارند؛ دانشجويان رشته معارف اسلامي نگرش مطلوب تري نسبت درس اخلاق كاربردي در مقايسه با دانشجويان رشته هاي ديگر دارند؛ و بالاخره تاثير درس اخلاق كاربردي بيشتر وابسته به استاد درس مي باشد تا منابع و سرفصلهايي كه براي اين درس در نظر گرفته مي شود؛ بنابراين، استفاده از اساتيد شايسته يكي از پيشنهادهاي مهم جهت دست يابي به وضعيت مطلوب در ايجاد نگرش و گرايش مثبت در دانشجويان نسبت به درس اخلاق كاربردي است.