عنوان مقاله :
بررسي تاثير داروي سيليمارين در درمان كاتاراكت تجربي در خرگوش
عنوان به زبان ديگر :
Effect of silymarin in treatment of experimentally induced cataract in rabbit
پديد آورندگان :
توحيدي، وريا دانشگاه آزاد اسلامي واحد اروميه - دانشكده دامپزشكي - بخش علوم درمانگاهي , عظيم پور، سعيد دانشگاه آزاد اسلامي واحد بابل - دانشكده دامپزشكي - بخش علوم درمانگاهي
كليدواژه :
خرگوش , كاتاراكت , سيليمارين
چكيده فارسي :
در كاتاراكت بعلت تيره و تار شدن عدسي چشم نور كمتري از عدسي عبور مي كند. دراين بيماري توانايي تطابق و وضوح بينايي چشم با گذشت زمان كاهش مي يابد و در نتيجه حساسيت تفريق از بين خواهد رفت توانايي ديد در نور روشن كاهش خواهد مي يابد.
هدف از مطالعه حاضر بررسي تاثير داروي سيليمارين در كاهش كاتاراكت در خرگوش بود. به اين منظور 12 سر خرگوش به مدت دو هفته جهت حصول اطمينان از سالم بودن كلينيكي آنها نگهداري شدند.
كاتاراكت سريع با تزريق زير جلدي سلنيت سديم با دوز 1 ميلي گرم بازاي هر كيلوگرم وزن بدن و دو بار تزريق مجدد با فواصل دو روز در ميان (در مجموع 3 ميلي گرم بازاي هر كيلوگرم وزن بدن) در 12 سر خرگوش ايجاد گرديد. نه روز پس از تزريق سلنيت سديم در همه خرگوش ها كاتاراكت قشري و زير كپسول خلفي مشاهده گرديد. افتالموسكوپي و اولتراسونوگرافي مد روشنايي به صورت روزانه و معاينه با اسليت لامپ بيوميكروسكوپي هر چهار روز يك بار تا ظهور نشانه هاي كاتاراكت در روز نهم به عمل آمد. در اين روز خرگوش ها به دو گروه شاهد و مطالعه تقسيم شدند و به گروه مطالعه 140 ميلي گرم بازاي هر كيلوگرم وزن بدن به صورت خوراكي داروي سيليمارين داده شد.
به مدت 22 روز چشم خرگوش هاي هر دو گروه شاهد و مطالعه به وسيله افتالموسكوپي و اولتراسونوگرافي مد روشنايي به صورت روزانه و معاينه با اسليت لامپ بيوميكروسكوپي هر چهار روز يك بار بررسي شدند. چشم هاي چهار خرگوش از دو گروه پس از مرگ بي درد، جهت بررسي آسيب شانسي عدسي چشم ها در روز بيست و سوم به آزمايشگاه آسيب شناسي ارسال گرديد. به وسيله افتالموسكوپي، اولتراسونوگرافي مد روشنايي و اسليت لامپ بيوميكروسكوپي و نيز آسيب شناسي كاتاراكت ايجاد شده در دو گروه باهم مقايسه شدند. اسليت لامپ بيوميكروسكوپي و آسيب شناسي كاهش نشانه هاي كاتاراكت در گروه درمان با سيليمارين نسبت به گروه كنترل را نشان داد ولي اولتراسونوگرافي مد روشنايي نتوانست اثر سيليمارين را در كاهش نشانه هاي كاتاراكت نشان دهد.
چكيده لاتين :
In cataract, less light passes through the lens as a result of blurring of the lens. The ability of lens adaptation reduces with time. As a result, the sensitivity of subtraction will go away.
The aim of this study was to evaluate the effect of silymarin in treatment of cataract in rabbits. For this purpose, 12 rabbits were kept for two weeks prior to injection for assuring of being clinically healthy and their eyes were examined for being free of cataract and other disorders by means of ophthalmoscopy, slit lamp biomicroscopy and ultrasonography.
Rapid cataract was induced by subcutaneous injection of 1 mg/kg BW of sodium selenite and repeated two more times with 2 days interval (3 mg/kg BW totally). All rabbits were examined by ophthalmoscopy and B-mode ultrasonography daily and slit lamp biomicroscopy with three days interval until cataract was developed at day 9. At this time, Linear Cortical and posterior subscapular cataract were observed in all rabbits. Rabbits were divided in experimental group that received 140 mg/kg BW of silymarin and control group without silymarin treatment at this day.
Rabbits in both groups were examined by ophtalmoscopy and B-mode ultrasonography daily and slit lamp biomicroscopy with three days interval up to day 22. four rabbits of each group were euthanized at day 23 for histological examination of the lenses. Reduction in progression of cataract in silymarin treated rabbits were confirmed by slit lamp biomicroscopy and histology. B-mode ultrasonography was unable to show effect of silymarin in reduction of progression of cataract.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي باليني دامپزشكي
