بررسي شيوع انگلهاي دستگاه گوارش در بوقلمون هاي استان هاي گيلان مازندران و گلستان سال1394

Prevalence of intestinal parasites in Turkeys from Gilan, Mazandarn and Golestan provinces 2015

در كشورهاي درحال توسعه پرورش ماكيان علي الخصوص بوقلمون بيشتر به صورت سنتي انجام ميشود بنابراين اين حيوانات در معرض ابتلا به انواع انگل ها قرار مي گيرند. هدف از اين بررسي تعيين آلودگي كرمي در بوقلمون هاي شمال ايران درسال 1394 مي باشد. در اين بررسي تعداد 45 بوقلمون از كشتارگاه هاي سنتي چند شهرستان اصلي در شمال ايران جمع آوري گرديد. سپس دستگاه گوارش آنها به آزمايشگاه انگل شناسي دانشگاه آزاد واحد بابل انتقال يافت. در آزمايشگاه با دقت دستگاه گوارش اين حيوانات باز شده و پس از الك كردن محتويات، انگلها در الكل 70 درجه جمع آوري گرديده و سپس نماتد هاي جدا سازي شده و پس از شفاف سازي با لاكتوفنل مورد شناسايي قرار گرفتند همچنين سستودهاي جدا شده نيز با رنگ آميزي استو كارمن رنگ و مورد شناسايي قرار گرفت. يافته هاي اين مطالعه نشان داده كه از ميان 45 بوقلمون 33 عدد آلوده به انگل بوده و گونه هاي جدا شده از آنها شامل آسكاريديا گالي (69/22%)، هتراكيس گاليناروم (68/48%)، سوبولورا برومپتاي (31/26%)، رايه تينا تتراگونا (30/2%) مي باشد. شيوع نسبتا بالاي آلودگي در بوقلمون هاي شمال ايران نشان دهنده بي توجهي به نكات بهداشتي در پرورش اين پرنده است و اين موضوع خسارات اقتصادي زيادي را در صنعت پرورش اين حيوان ايجاد مي كند. لذا با انجام اقداماتي چون مبارزه با انگل هاي داخلي و كنترل مكرر وضعيت بهداشتي همراه با آموزش شيوه صحيح پرورش مي توان آلودگي انگلي را در بوقلمون هاي شمال ايران كاهش دهد.

In developing countries there are traditional poultry production systems particularly for turkeys and led these bird to be exposed to several parasitic infections. The aim of the present study was to determine the parasites infecting turkeys in north of Iran in 2015. In this experiment the gastrointestinal tract of 45 turkeys were obtained from local traditional slaughterhouses in north of Iran. They were transferred to laboratory of parasitology, faculty of veterinary medicine, Islamic Azad University, Babol branch and then were dissected and their content was carefully screened and parasites were separated. Obtained nematodes were diagnosed after clarification with lactophenol. Cestodes also were stained by acetocarmine stain and species determined. Data obtained in this experiment showed that out of 45 turkeys 33 cases were infected with parasites and they were Ascaridia galli (22.6%), Heterakis gallinarum (48.68%), Subulura brumpti (26.31%) and Raillietina tetragona(2.30%). The high prevalence of parasitic infection in turkeys of north of Iran indicates inattention to hygiene is breeding of this bird and this will cause great economic losses to turkeys production industry. Therefore, by fighting against internal parasites and frequent monitoring of health status and teaching appropriate farming techniques can reduce parasitic infection in turkeys in north of Iran.