بررسي تجربي اثر نوع سطح بر مشخصه هاي انتقال حرارت جوشش استخري در حضور نانوسيالات با سيال پايه هيبريدي

در اين مطالعه اثر سطح ميكروساختار شده برنجي و اثرات رسوب نانوسيالات در فرايند جوشش استخري بر مشخصه هاي انتقال حرارت بررسي شده است؛ سيالات پايه شامل: آب ديونيزه ي خالص، 70٪ آب 30٪ اتيلن گليكول، 50٪ آب 50٪ اتيلن گليكول، 30٪آب 70٪ اتيلن گليكول كه با ذرات نانولوله هاي كربني چندجداره ي پايه ي OH در دو درصد حجمي 0٫025٪ و 0٫1٪ تركيب شده اند. شار حرارتي بحراني و ضريب انتقال حرارت در جوشش سيالات پايه روي سطح ميكروساختار شده نسبت به سطح صيقلي افزايش قابل ملاحظه يي يافت. در آزمايشات جوشش روي سطح ميكروساختار شده در حضور نانوسيالات با افزايش غلظت نانوسيال، شار حرارتي بحراني و ضريب انتقال حرارت افزايش يافته است. همچنين در سطح ميكروساختار شده رسوب يافته توسط نانو ذرات، اين دو پارامتر به ترتيب نسبت به سطح ميكروساختار شده ي بدون رسوب افزايش و كاهش يافته است. در كليه ي آزمايشات جوشش استخري سيالات پايه هيبريدي، با افزايش غلظت اتيلن گليكول، شار حرارتي بحراني و ضريب انتقال حرارت كاهش يافته است.

no abstract