بررسي عملكرد الگوريتم GRASP درانتخاب پرتفوي بهينه ( با لحاظ محدوديت كارديناليتي

در مساله بهينه سازي پرتفوي ، مدل ماركويتز همچنان به عنوان رويكرد غالب شناخته شده است اما چون محدوديت هايي كه در دنياي واقعي نظير محدوديت تعدادداراييهاي سبد يا حداقل و حداكثر مقدار هريك از داراييها در اين مدل درنظر گرفته نشده است، اين مدل در حل مسائل دنياي واقعي بعضا ناتوان مي باشد. به همين دليل استفاده از الگوريتم هاي فراابتكاري با توجه به ويژگي هاي منعطفي كه دارند ميتوانند مفيد واقع شوند. در پژوهش پيش رو از الگوريتم فراابتكاري به نام جستجوي انطباق تصادفي حريصانه(GRASP) براي رفع مشكل بهينه سازي پرتفوي با محدوديت كارديناليتي  (CCPO)استفاده شده استكه به جهت تطابق بيشتر با دنياي واقعي ، دو مجموعه محدوديت شامل محدوديتهاي كف و سقف و محدوديت كارديناليتي  به مدل ماركويتز اضافه شده است . بررسي نتايج حاصل از بهينه سازي پرتفوي با الگوريتم GRASPبا نتايج مدل ماركويتز بر روي 199 شركت طي دوره 5 ساله (1391-1395) ، در بورس اوراق بهادار تهران نشان مي دهد براساس معيار شارپ در هر پرتفوي 5 ، 15 و30 شركتي الگوريتم GRASP در بهينه سازي پرتفوي كاراتر از مدل ماركويتز عمل مي كند.