مديريت بهينۀ جنگل با استفاده از رويكردهاي برنامه‌ريزي آرماني و تحليل سلسله‌مراتبي فازي در جنگل‌هاي هيركاني

هدف از اين تحقيق تعيين سطح بهينه موجودي در جنگل‌هاي ايران است. در اين بررسي، از مدل برنامه‌ريزي آرماني براي محاسبه حجم بهينه گونه‌هاي مختلف با در نظر گرفتن مسائل اقتصادي، زيست‌محيطي و اجتماعي استفاده شد. در اين روش چندين هدف در فرآيند تصميم‌گيري براي رسيدن به حداكثر ارزش خالص فعلي، ترسيب كربن و اشتغال مدنظر قرار گرفت. از تحليل رگرسيون براي تعيين مدل رويش جنگل استفاده شد. همچنين از معادلات آلومتريك براي تعيين مقدار ترسيب كربن استفاده شد. سپس ميانگين قيمت مورد انتظار با استفاده از قيمت چوب و هزينه‌هاي بهره‌برداري براي تعيين ارزش خالص فعلي برآورد شد. براي وزن دهي اهداف و تعيين موجودي بهينه در جنگل، از روش تحليل سلسله‌مراتبي فازي و نظر متخصصين با استفاده از پرسشنامه استفاده شد. بر اساس نتايج، حجم بهينه براي راش 256.2 مترمكعب در هكتار، ممرز 61.2 مترمكعب در هكتار، بلوط 38.8 مترمكعب در هكتار، توسكا 20.4 مترمكعب در هكتار و ديگر گونه‌ها 20.4 مترمكعب در هكتار به دست آمد. همچنين نتايج نشان داد كه حجم بهينه كل 397.005 مترمكعب در هكتار محاسبه شد.