پيش بيني بهزيستي روان شناختي از طريق بررسي نقش عفو و گذشت و سپاسگزاري

هدف:در دهه‌هاي اخير روان‌شناسي مثبت‌گرا به‌ عنوان يك روش تأثيرگذار در حيطه روان‌شناسي قلمداد گرديده است. در اين ‌بين عفو و گذشت و سپاسگزاري كه موجب افزايش سطح سلامت رواني، جسمي و سازگاري اجتماعي افراد مي شود، مورد نظر روان شناسان بوده است. لذا پژوهش حاضر بر آن است كه تا چه حد عفووگذشت و سپاسگزاري مي‌تواند بهزيستي روان‌شناختي افراد را پيش‌بيني كند. روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصيفي-همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه دانشجويان دانشگاه فردوسي مشهد بوده است كه از بين آن ها 211 نفر به روش نمونه‌گيري دردسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گرديده است. به‌منظور جمع‌آوري داده‌ها از مقياس عفو و گذشت هارتلند،  پرسشنامه سپاسگزاري و مقياس بهزيستي روان‌شناختي ريف استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايج اين پژوهش نشان داد كه عفووگذشت و سپاسگزاري با بهزيستي روان‌شناختي دانشجويان رابطه مثبت و معناداري دارد. عفو و گذشت و سپاسگزاري روي هم رفته توانسته‌اند 0.304 از تغييرات بهزيستي روان‌شناختي را پيش‌بيني كنند.با توجه به نتايج پژوهش متغيرهاي سپاسگزاري (بتاي برابر با 0.345) و عفووگذشت (بتاي برابر با 0.306) به ترتيب نقش مؤثري در پيش‌بيني بهزيستي روان‌شناختي دانشجويان ايفا نموده اند.