مقايسه اثر بخشي طرحواره درماني و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد به شيوه گروهي بر وسوسه و تكانشگري بيماران سوء مصرف‌كننده مواد

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي  و مقايسه اثربخشي دو روش گروهي طرحواره درماني و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد در درمان وسوسه و تكانشگري بيماران سوء مصرف كننده مواد بود. روش: اين تحقيق يك طرح نيمه آزمايشي با سنجش هاي پيش آزمون پس آزمون و پيگيري سه ماهه بود. نمونه پژوهش شامل 60 نفر از مردان سوء مصرف كننده مواد بودند كه به صورت هدفمند انتخاب شدند و در سه گروه طرحواره درماني، درمان مبتني بر پذيرش و تعهد وكنترل  قرار گرفتند. همه آزمودني ها پرسشنامه وسوسه انگيز و تكانشگري را در پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري تكميل كردند. يافته ها: نتايج نشان داد كه هر دو گروه طرحواره درماني و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد در مقايسه با گروه كنترل كاهش معناداري را در وسوسه و تكانشگري نشان دادند. همچنين نتايج نشان داد كه در زمينه كاهش وسوسه مصرف مواد، طرحواره درماني مؤثرتر از درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بوده است. هرچند در زمينه تكانشگري، بين دو گروه درماني تفاوت معناداري مشاهده نشد. اين نتايج در مرحله پيگيري بدون تغيير باقي ماند.