تدوين و ارزيابي راهبردهاي توسعه يكپارچه الگوهاي حمل‌و‌نقل در راستاي پايداري، با بكارگيري فرآيند تحليل شبكه اي(مطالعه موردي: استان كرمان)

بيان مسأله: حصول توسعه پايدار كه در سايه آن رفاه اجتماعي و توسعه اقتصادي را به دنبال دارد، نيازمند ايجاد بسترها و زيرساخت هاي مناسبي است كه شبكه حمل و نقل را مي توان يكي از عمده‌ترين و كاراترين آن‌ها ناميد؛ بنابراين يكي از مهم‌ترين موضوعات مورد نظر در زمينه توسعه پايدار، راهبرد حمل و نقل پايدار است. اين موضوع پرداختن به رويكردهايي كه حمل‌ونقل را به سمت پايداري اجتماعي، اقتصادي و زيست‌محيطي سوق دهد، ضروري مي سازد و يكي از رويكردها يكپارچه‌سازي حمل و نقل است. استان كرمان به دليل عدم برنامه ريزي مناسب در بخش حمل و نقل، به جايگاه واقعي خويش دست نيافته است. در اين ميان نياز به ايجاد يك ظرفيت برنامه ريزي مناسب و تغيير سبك برنامه ريزي موجود وجود دارد. هدف: پژوهش حاضر از جهت هدف، تحقيقي كاربردي است كه در جهت تدوين و ارزيابي توسعه يكپارچه حمل و نقل منطقه اي در استان كرمان مي كوشد. روش:همچنين از نظر ماهيت و روش اكتشافي توصيفي تجويزي است. جهت دستيابي به اطلاعات عمدتاً از طريق مراجعه به متون موجود، كتب درسي، اسناد و مدارك و مقالات خواهد بود و از روش اسنادي استفاده‌ شده است. همچنين در ادامه براي تكميل اطلاعات از روش هاي ميداني همچون استفاده از پرسش نامه و از روش مصاحبه استفاده‌ شده است. جامعه آماري استان كرمان است و از تعدادي از كارشناسان، متخصصين و مديران برنامه‌ريزي حمل‌ونقل استان به ‌عنوان نمونه آماري مصاحبه گرديده است. در پژوهش حاضر، با استفاده از نظر كارشناسان از طريق مدل دلفي (Delphi) و تكنيك سوات (SWOT) تعدادي راهبرد جهت بهبود شرايط فعلي يكپارچگي حمل و نقل منطقه داده مي شود. در ادامه راهبردهاي حاصل، با استفاده از فرآيند تحليل شبكه اي (ANP) اولويت‌بندي مي شوند. يافته‌ها: نتيجه حاصل از اين فرآيند پژوهش، نشان دهنده اين است كه راهبردهاي مورد قبول در اين برنامه ريزي، راهبردهاي تهاجمي هستند. لذا، راهبردهاي تهاجمي با استفاده از مدل ANP تجزيه و تحليل شده و اولويت نهايي آن‌ها به همراه ميزان وزن هركدام از راهبردها ارائه ‌شده است. نتيجه گيري: نتيجه نهايي حاصل از فرآيند تحليل شبكه اي (ANP) نشان دهنده اهميت و اولويت يكپارچگي مديريتي سازماني بر ساير يكپارچگي هاي مطروحه در اين پژوهش هست. در واقع يكپارچگي در مديريت سبب يكپارچگي در تصميم گيري ها شده و به طبع موجب مي شود تا شرايط براي تحقق ساير انواع يكپارچگي مطرح شده در بخش حمل‌ونقل، فراهم گردد.