بررسي ارتباط بين ژنTNC و بيماري پوكي استخوان

مقدمه: بيماري پوكي استخوان از شايع‌ترين علل شكستگي استخوان در دوران پيري است. بررسي پوكي استخوان در افراد مسن به‌دليل هتروژن بودن فرايند پيري بسيار پيچيده است. هدف از اين مطالعه بررسي ارتباط ژن TNC در بيماران مبتلا به سندرم ارثي و بسيار نادر پوكي استخوان با عنوان استئوژنزيز ايمپرفكتا است. مطالعه برروي اين بيماران به‌دليل مونوژنيك بودن بيماري ارثي پوكي استخوان مي ‌تواند براي شناسايي بيوماركر اختصاصي درروند پوكي استخوان حائز اهميت باشد. روش بررسي: در اين مطالعه مورد شاهدي، از بيماران مبتلا به استئوژنزيز ايمپرفكتا به‌عنوان مدل آزمايشگاهي ساده و مونوژن براي بررسي نقش احتمالي ژن TNC در پوكي استخوان استفاده شده است. بدين منظور، ابتدا از طريق آناليز بيوانفورماتيكي، شبكه پروتئيني TNC و مسيرهاي بيولوژيكي مرتبط با پروتئين ‌هاي اين شبكه بررسي شدند. سپس، بافت پوست از 3 بيمار مبتلا به سندرم وراثتي پوكي استخوان و دو فرد سالم گرفته شد و پس از كشت بافت پوست، سلول‌هاي فيبروبلاست از سلول هاي كراتينوسيت جداسازي شد. سپس RNA هر نمونه سلولي از دو پاساژ مختلف استخراج و پس از سنتز cDNA، بيان ژن TNC در سلول هاي بيمار و سالم توسط روش Realtime PCR و از طريق تكرارهاي مختلف سنجيده شد. نتايج: پروتئين هاي شبكه TNC با مسيرهاي بيولوژيكي مرتبط در فرايند استخوان زايي به‌طور معناداري در ارتباط هستند. ميزان بيان ژن كانديد TNC در سلول‌هاي فيبروبلاست سالم و بيمار پوكي استخوان بررسي و افزايش معنادار بيان اين ژن در سلول هاي افراد بيمار با استفاده از تكرارهاي بيولوژيكي و تكنيكي (p:0.005, p:0.007) و از طريق آناليز Student t.test تأييد گرديد. در اين مطالعه از نرم‌افزارهاي Excel و GraphPad Prism 5.0 (GraphPad Software ,Inc, San Diego ,CA) استفاده شده است. نتيجه‌گيري: افزايش بيان ژن TNC در بيماري مونوژنيك پوكي استخوان مي تواند نمايانگر نقش احتمالي اين ژن در روند پوكي استخوان باشد و اين ژن را به‌عنوان بيوماركر اين بيماري معرفي كند. مطالعه برروي بيماري نادر استئوژنزيز ايمپرفكتا به‌عنوان يك مدل آزمايشگاهي ساده و مونوژن براي بررسي بيماري هتروژن پوكي استخوان است و براي تاييد نهايي، نياز است تا بيان ژن كانديد در جامعه آماري مناسب متشكل از افراد مبتلا به پوكي استخوان بررسي شود.