بررسي اثربخشي درمان آدلري بر بهبود الگوهاي ارتباطي زنان نابارور

بدون عنوان

هدف از اجراي پژوهش حاضر بررسي اثربخشي درمان آدلري بر بهبود الگوهاي ارتباطي زنان نابارور است. اين پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون –پس آزمون با دو گروه آزمايش و كنترل است. جامعه آماري پژوهش شامل 30 نفر است. نمونه گيري با استفاده از روش نمونه گيري مبتني بر هدف از زنان نابارور مراجعه كننده به سه مطب پزشك متخصص زنان و زايمان كلينيك ناباروري شهر اصفهان انجام گرفته است. ابزار بكار رفته عبارت از: پرسشنامه الگوهاي ارتباطي(CPQ ). ابزار از روايي و پايايي بالايي برخوردار است. يافته ها: نتايج تحليل كواريانس نشان مي‌دهد كه تفاوت ميان ميانگين هاي پيش آزمون، پس آزمون در عامل درمان ميان دو گروه آزمايش و كنترل از نظر آماري معني دار است. به عبارت ديگر درمان آدلري سبب بهبود نمرات بهبود الگوهاي ارتباطي در مقايسه با گروه كنترل شده است. با توجه به يافته هاي پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت كه درمان آدلري بر بهبود الگوهاي ارتباطي زنان نابارور موثر است.

not abstract