هيچ پژوهشي بي‌عيب نيست: كاوش محدوديت‌هاي پژوهش در پايان‌نامه‌ها و رساله‌هاي دانشگاه‌ها و مؤسسه‌هاي آموزش عالي ايران

No study is Ever Perfectly Flawless: Exploring Research Limitations in Theses and Dissertations of Iranian Higher Education Institutes

بخش محدوديت‌هاي پژوهش در آثار دانشگاهي اهميتي كليدي دارد و اشاره به آ نها خوانندگان را در فهم و به كارگيري نتايج راهنمايي مي‌كند. هدف از اين پژوهش آگاهي از ميزان، گونه، و چگونگي اشاره به محدوديت هاي پژوهش در پايا ن نامه ها و رساله ها(پارساها)ي ايران است. 664 پارساي ايراني منتشرشده از سال 1388 تا 1397 به روش گزينش شدند گنج ايرانداك نمونه گيري تصادفي خوشه اي از پايگاه، تحليل محتوا و در فصل پاياني 578 اثر از آ نها مطالعه شد. با روش آثاري كه به محدوديت‌هاي پژوهش اشاره كرده بودند، تجزيه و تحليل شدند و كدها و دسته هاي موضوعي شكل گرفتند. نسبت آثاري كه محدوديت‌هاي پژوهش را گزارش كرده‌اند، بسيار پايين و پيرامون 17 درصد است كه پيرامون 64 درصد از آ نها سرنويس ويژه اي براي اين بخش دارند. روند گزارش محدودي تها در يك دهه گذشته افزايشي نسبي داشته است و دانشجويان علوم انساني به اين گزارش‌ها بيشتر توجه نشان داده‌اند. رو يه مرفته، 22 محدوديت كليدي 268 بار در پارساهاي با 29 تكرار، » سوگيري در نمونه گيري « ايران تكرار شده اند و در اين ميان فراواني بيشتري دارد. نتايج حاكي از آن است كه گزارش محدوديت‌هاي پژوهش در پارساهاي مؤسسه هاي ايراني بسيار پايين است. گزارش شفاف و درست اين محدوديت‌ها مي‌تواند به خوانندگان و ذي نفعان در فهم و كاربست كارآمد يافته‌هاي پژوهشي ياري رساند. از اين رو، نقش استادان و مؤسسه‌هاي آموزشي براي آگاه‌سازي پژوهشگران تازه كار درباره اهميت و ساختار بخش محدوديت هاي پژوهش كليدي است. اين نخستين پژوهشي است كه بررسي محدوديت‌هاي پژوهش در پارساهاي ايراني را در كانون توجه جاي داده است و مي تواند راهنماي انجام پژوهش‌ها و آموزش‌هاي بيشتر در اين زمينه باشد. كسان و يا نهادهايي كه دست‌اندركار كارهاي پژوهشي هستند، مانند استادان، دانشجويان، دانشگاه ها، پژوهشگاه ها، خوانندگان/ بهره برداران، و نهادهاي پشتيبان مالي/ معنوي پژوهش از كليدي ترين محدوديت‌هاي پژوهش آگاه مي‌شوند.

Reporting research limitations in academic literature is very important for understanding and utilizing research findings. This study aims to assess the extent to which and how research limitations acknowledged in Persian theses and dissertations (TDs). 664 Persian TDs published from 2009 to 2018 selected randomly through cluster sampling technique from IranDoc’s TDs database and the last chapter of 578 TDs analyzed. Through content analysis method, reported limitations analyzed and coded. Around 17% of TDs (99/578) addressed at least one limitation in their reports, while 64% of them had a specific heading for this section. The trend of reporting limitations has increased during current decades and students in humanities areas have paid more attentions to this section. Overall, 22 key limitations have been repeated 268 times in the TDs and “sampling bias” is more frequent with 29 repeats among them. Addressing research limitations in TDs is very incomplete. Transparent addressing of research limitations may help readers and stakeholders understand and apply research findings more effectively. The role of educators and academic institutes to inform newcomer researchers about the importance and structure of research limitations section in their reports is vital. This is the first study to examine research limitations in Persian academic literature and can inspire more research on this subject. The stakeholders of research, such as faculties, students, universities, research centers, readers/beneficiaries, and sponsors will be informed about key research limitations in TDs.