تعيين اثر شدت و مدت خشكسالي بر زمان تأخير بين خشكسالي هواشناسي و هيدرولوژيكي و بررسي عدم قطعيت‏ ها (مطالعۀ موردي:حوضۀ تالاب انزلي)

جاي خالي آنچه در تحقيقات گذشته به چشم مي‏خورد، يافتن ارتباط معنادار ميان خشكسالي هواشناسي و هيدرولوژيكي و سپس، تعيين باند اعتماد احتمال تأخير زماني ميان رخ ‏دادن دو فاز خشكسالي است. در تحقيق حاضر، سعي شد تا با استفاده از روش‏ شمارش فركانس، زمان تأخير ميان دو فاز خشكسالي هواشناسي و هيدرولوژيكي، براساس مشاهدات موجود، براي حوضۀ تالاب انزلي با 9 ايستگاه هواشناسي و 20 ايستگاه هيدرومتري طي سال‏هاي 1364 تا 1394 تعيين شود. با توجه به آنكه در دورۀ مشاهداتي 30 ساله امكان رخداد خشكسالي‌هاي حدي كم است، براي توليد شرايط خشكسالي هواشناسي با بزرگي، تداوم و شدت‏هاي مختلف فراتر از آنچه تا كنون ديده شده، به كمك روش مونت‌كارلو به شبيه‏سازي مصنوعي بارش اقدام شد. براي شبيه‏سازي خشكسالي هيدرولوژيكي در سناريوهاي مختلف خشكسالي هواشناسي از مدل بيلان آب SWAT استفاده شد. براي بررسي اثر تداوم و شدت خشكسالي هواشناسي بر تأخير زماني بين دو فاز خشكسالي، از ماتريس‏ همبستگي تقاطعي استفاده شد. نتايج نشان داد با افزايش تداوم خشكسالي هواشناسي، تأثيرات آن تا مدت طولاني‏تر بر رودخانه به صورت خشكسالي هيدرولوژيكي ‌مشاهده مي‌شود. از طرفي، افزايش شدت خشكسالي هواشناسي، موجب كاهش زمان تأخير ميان دو فاز خشكسالي خواهد شد. باند اعتماد احتمال تأخير زماني ميان خشكسالي هواشناسي و هيدرولوژيك نيز نشان داد با احتمال حدود 70 درصد، تأخير زماني يك‌ماهه و كمتر ميان دو خشكسالي وجود دارد.