بررسي رد پاي آب مجازي در صنعت (مطالعۀ موردي: صنايع مواد شوينده)

كشور ايران به دليل واقع ‏شدن در اقليم خشك و نيمه‏خشك و همچنين، با رشد روزافزون مصارف آب در بخش‏هاي كشاورزي، شرب و صنعت، با خطر جدي بروز بحران آب مواجه شده است. براي مقابله با اين بحران، بايد نسبت به انواع مصرف آب با حساسيت بيشتري برخورد شود. بخش صنعت يكي از مصرف‏كنندگان عمدۀ منابع آب كشور است و مديريت مصرف آب در اين بخش، بايد مورد توجه قرار گيرد، تا علاوه بر صرفه‏جويي در مصرف آب، نياز آبي صنايع در آينده نيز تأمين شود. مطالعۀ حاضر، روي يكي از كارخانه‏هاي بزرگ توليد مواد شوينده در استان قزوين صورت گرفته است. نوعي آناليز مرز سيستم براي يك كارخانۀ توليد مواد شوينده ارائه شده و محدودۀ محاسبات عوامل مصرف آب را مشخص كرده است. با استفاده از اطلاعات دريافت‌شده از كارخانه و محاسبات مربوط به آن، در سال 2019 مقدار رد پاي آب كلي كارخانه‌ 26.64 مترمكعب بر تن محصول محاسبه ‏شده است. ميزان رد پاي آب مستقيم و غيرمستقيم به‌ترتيب 0.658 و 25.9 مترمكعب بر تن محصول برآورد شده است كه نشان‏دهندۀ سهم زياد توليد مواد شوينده در مصرف آب است. در پژوهش حاضر، رد پاي آب خاكستري در اين صنعت 14.5 مترمكعب بر تن محاسبه شده و ميزان رد پاي آن روي ميزان رد پاي آب كلي كارخانه بسيار تأثيرگذار است.