بررسي رد پاي آب در توليد برق با تأكيد برانرژي‌هاي تجديدپذير

با افزايش جمعيت، استفاده از منابع طبيعي بيشتر شد و با وجود محدوديت‏هاي اين منابع، مشكلات زيست‏محيطي به وجود آمد. از سويي ديگر، تغييرات اقليمي نيز نگراني‏ها را در حوزۀ تأمين آب و انرژي دو چندان مي‏كند. شايد تنها دو راه حل براي مقابله با بحران آب موجود باشد: ايجاد و كشف منابع جديد، حفظ منابع فعلي در دسترس و استفادۀ برنامه‏ريزي‌شده از آن. پژوهش پيش‏ رو با هدف بررسي رد پاي آب صنعت برق صورت گرفت. ‌ابتدا تعدادي از نيروگاه‌هاي كشور به عنوان نمونه مطالعه شد. سپس، ميزان آب مجازي مصرفي به ازاي توليد هر كيلووات ساعت برق از نيروگاه‏هاي حرارتي و انرژي‏هاي تجديدپذير بررسي و محاسبه شد. نتايج نشان داد ميزان آب مجازي مصرفي در نيروگاه‏هاي مختلف تابع نوع نيروگاه و نوع سيستم خنك‌كنندۀ آن است. مصرف آب در انواع نيروگاه‏ها به اين ترتيب است: بخاري سيكل تركيبي گازي فتوولتائيك بادي. ميزان مصرف آب براي نيروگاه‏هاي بخاري با سيستم خنك‌كنندۀ برج تر برابر با 2.2 ليتر بر كيلووات ساعت، 1.5 ليتر بر كيلووات ساعت براي نيروگاه‏هاي بخاري و سيكل تركيبي با سيستم خنك‌كنندۀ يك‌بارگذر، 0.2 ليتر بر كيلووات ساعت براي نيروگاه‏هاي بخاري و سيكل تركيبي با سيستم خنك‌كنندۀ خشك، 0.025 ليتر بر كيلووات ساعت براي نيروگاه‏هاي گازي و 0.07 ليتر بر كيلووات ساعت براي نيروگاه‏هاي فتوولتائيك است. با توجه به ارزش آب كشور در بخش‏هاي مختلف شرب، صنعت و آبياري، هزينه‌هاي ناشي از آب مصرفي به‌ترتيب در نيروگاه بادي، گازي و فتوولتائيك نسبت به بخاري و سيكل تركيبي به‌صرفه‏تر است. بنابراين، براي توسعه و رشد صنعت نيروگاهي كشور، انتخاب نوع نيروگاه و به‌ويژه نوع سيستم خنك‌كننده در صرفه‌جويي مصرف آب كاركرد زيادي دارد.