ارزيابي كيفي تناسب اراضي براي كاشت نخل خرماي كبكاب در استان فارس

در روش فائو براي ارزيابي تناسب اراضي از منطق دو ارزشي بولين استفاده و اهميت خصوصيت هاي اراضي براي تعيين كلاس تناسب يكسان در نظر گرفته مي شود. در روش تحليل سلسله مراتبي، معيارهاي تأثيرگذار بر ارزيابي شناسايي و تأثير نسبي هر كدام به صورت وزن نسبي تعيين مي شود. در روش تحليل سلسله مراتبي فازي، به منظور مدل سازي عدم  قطعيت ها، مجموعه هاي فازي با مقايسه هاي زوجي در فرآيند تحليل سلسله مراتبي تركيب مي گردد. اين تحقيق با هدف ارزيابي كيفي تناسب اراضي براي كاشت نخل خرماي كبكاب با استفاده از دو روش فائو و ارزيابي چند معياره در استان فارس اجرا گرديد. نخلستان هاي داراي نخل خرماي رقم كبكاب، به عنوان واحدهاي اراضي انتخاب و در هركدام از آنها كلاس هاي كيفي تناسب تعيين و دقت روش هاي به كارگرفته شده مقايسه گرديد. نتايج نشان داد متوسط درجه حرارت مرحله گل‌دهي و همچنين بافت خاك، كربن آلي، آهك و پتاسيم قابل جذب به ترتيب از مهمترين عوامل محدود كننده  اقليم و خاك براي كاشت نخل خرما در منطقه مورد مطالعه محسوب مي گردند. در روش فائو (پارامتريك- فرمول ريشه دوم)، 10% و 90% نخلستان ها به ترتيب در كلاس هاي S2 و S3 قرار گرفتند. طبق روش‌ تحليل سلسله مراتبي،  90% و  10% واحدهاي اراضي به ترتيب در كلاس هاي S1 و S2 و در روش‌ تحليل سلسله مراتبي فازي، 100% آن ها، در كلاس S2، طبقه بندي شدند. ضرايب همبستگي بين مقادير عملكرد واقعي و شاخص اراضي محاسبه شده براي روش هاي تحليل سلسله مراتبي فازي، تحليل سلسله مراتبي و فائو به ترتيب 0.78، 0.57 و 0.38 بدست آمد.