كاربست عرضۀ روايات تفسيري بر قرآن كريم بر اساس نمونه‌هاي روايي عرضه

روايات تفسيري همچون ساير احاديث، از آسيب جعل، خطا، سهو و اشتباه برخي از روات در سماع، فهم و يا نقل حديث مصون نمانده‌اند. اين تحقيق با روش تحليل متن و از طريق مطالعۀ كتابخانه‌اي، در نظر دارد ضوابط نقد قرآن‌محور اين روايات را با استفاده از سنجۀ مورد سفارش معصومينk، يعني عرضۀ حديث بر قرآن كريم، بررسي و تحليل كند. اين پژوهش، از حيث ارائۀ ضوابط عرضۀ حديث بر قرآن بر پايۀ سيرۀ معصومانk و تطبيق اين ضوابط در عرضۀ روايات تفسيري، بديع و نگرشي نو دارد. از مهم‌ترين يافته‌هاي اين تحقيق مي‌توان به اين موارد اشاره كرد كه به‌رغم امكان عرضۀ همۀ روايات تفسيري بر قرآن، زمينۀ ضرورت عرضه اين روايات بر قرآن، ترديد و شبهه‌ در معنا و صدور روايت است. بر اساس نمونه‌هاي روايي عرضه توسط معصومانk، گسترۀ مدلول قرآن در فرايند عرضه، مدلي مركب از حداقل يكي از نص، ظاهر، اصول و مدلول تأويلي باطني قرآن(به شرط عدم مخالفت با ساير مدلول‌ها) است. همچنين مراد از موافقت، همان مطابقت است و منظور از مخالفت، اعم از مخالفت كلي، عدم موافقت و پيدا نكردن موافق است