تأثير تحريك الكتريكي مستقيم قشري مغز (tDCS) بر شاخص‌هاي عصب-روانشناختي مرتبط با مهارت‌هاي اجتماعي در كودكان مبتلا به اوتيسم

اختلالات طيف اوتيسم از جمله اختلالات عصبي تحولي هستند كه به وسيله نقص در تعاملات اجتماعي، ارتباطات و رفتارهاي تكراري مشخص مي‌شوند. پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير تحريك الكتريكي مستقيم قشري مغز (tDCS) بر شاخص‌هاي عصب روانشناختي مرتبط با مهارت‌هاي اجتماعي و مشكلات رفتاري در كودكان مبتلا به اوتيسم در قالب يك طرح شبه آزمايشي با روش پيش‌آزمونپس‌آزمون همراه با گروه كنترل و پيگيري انجام گرفت. بدين منظور 32 كودك مبتلا به اختلال طيف اوتيسم با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس، انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل گمارده شدند. مداخله شامل 10 جلسه تحريك الكتريكي مستقيم بود كه طي آن بيماران به دو گروه تقسيم شدند، يك گروه تحريك واقعي و گروه ديگر تحريك ساختگي يا شم دريافت كردند. ابزارهاي پژوهش شامل مقياس تشخيصي اوتيسم گيليام (گارز) و مقياس اندازه‌گيري مهارتهاي اجتماعي بود. تجزيه و تحليل داده‌ها بر اساس تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر براي مقايسه نمره‌هاي پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري در دو گروه آزمايش و كنترل انجام شد. نتايج نشان‌دهنده بهبود مهارت‌هاي اجتماعي و كاهش مشكلات رفتاري در گروه آزمايش بود.