ميزان بهينه كاوي اعضاي كميته مديريت بحران و بلاياي بيمارستان هاي دولتي ايران

مقدمه: بهينه كاوي يا الگوبرداري از روش ها و فرآيند هاي برتر يكي از روش هاي بهبود عملكرد و بهسازي سازماني محسوب مي شود. مطالعه حاضر، به منظور تعيين ميزان بهينه كاوي اعضاي كميته مديريت بحران و بلاياي بيمارستان هاي دولتي ايران در مواجهه موثر با بلايا انجام شد. روش ها: مطالعه حاضر مقطعي بوده و در سال 1397 انجام شد. جامعه پژوهش بيمارستان هاي دولتي ايران بود كه بر اساس آمايش سرزميني به صورت تصادفي انتخاب شد. ابزار جمع آوري داده ها پرسش نامه محقق ساخته شامل دو بخش متغيرهاي فردي و ميزان و نحوه بهينه كاوي با 14 سئوال باز و بسته بوده كه روايي و پايايي آن تائيد شد. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ تحليل شد. يافته ها: از مجموع 410 نفر اعضاي كميته بيمارستاني مديريت بحران و بلايا در دسترس، 103 نفر(25.1 درصد) در طول سوابق همكاري با كميته، سابقه حداقل يك تا حداكثر هشت مورد بهينه كاوي داشتند كه در مجموع 237 مورد بهينه كاوي به ثبت رسيده است. بدين ترتيب ميانگين بهينه كاوي افراد بررسي شده 1.2 ±0.58 مورد بوده است. بين تعداد موارد بهينه كاوي و مدت همكاري در كميته مديريت بحران(0.177+=r 0.001=P)، تعداد تخت فعال بيمارستان محل خدمت(0.117+=r 0.024=P)، مقطع تحصيلي(0.109+=r 0.029=P) و شهر محل استقرار بيمارستان (در كلان شهرها 28.4 درصد و در غير كلان شهرها 15.9 درصد) (0.010=P)، رابطه معني دار و با ساير عوامل فردي و سازماني رابطه غيرمعني دار وجود داشت(0.05 P). نتيجه‌گيري: مطالعه حاضر، نشان داد سرانه بهينه كاوي اعضاي بررسي شده با توجه به ساير مطالعات مشابه در سطح كمي قرار داشت. لذا پيشنهاد مي شود برنامه هاي مداخله اي متناسب طراحي و اجرا گردد.