ارزيابي توانمندي محيطي براي توسعه پايدار گردشگري در شهرستان نيشابور

Environmental capability assessment for Sustainable Development of Tourism in Neishabour city

امروز صنعت توريسم مشروط بر اينكه نظام‌مند، دانش محور و دوستدار محيط باشد، مي‌تواند به عنوان يكي از متنوع‌ترين و كم‌هزينه‌ترين بخش‌هاي اقتصادي در دست‌يابي به توسعه پايدار مناطق ايفاي نقش كند. اين مطالعه بر آن است تا با بهره‌گيري از ارزيابي توان محيط، مناسب‌ترين مكان‌ها براي توسعه گردشگري در شهرستان نيشابور را شناسايي كند. در اين تحقيق توان محيطي سرزمين با استفاده از روش تجزيه و تحليل سيستمي مورد ارزيابي قرار گرفته است. نتايج تحقيق گوياي آن است كه 84/1259 كيلومتر (معادل 11/14 درصد) از منطقه جهت توسعه توريسم گسترده قابل استفاده است. اين بخش بصورت پراكنده در قسمت شمال، شرق و جنوب شهرستان نيشابور توزيع شده است. اين در حالي است كه توان توسعه توريسم متمركز نيز در قسمت‌هايي از شمال، جنوب و شرق شهرستان وجود دارد. همچنين نتايج بررسي وضعيت پايداري شهرستان براي نيل به يك گردشگري پايدار كه با بهره‌گيري از مدل DPSIR انجام شد، نشان مي‌دهد شهرستان نيشابور اگر چه در زمينه شاخص‌هاي اجتماعي در مجموع در وضعيت نسبتاً پايداري قرار دارد اما از لحاظ شاخص‌هاي اقتصادي و ‌محيطي عمدتاً در وضعيت ناپايدار است كه طبعا در فرآيند توسعه گردشگري بايستي مورد توجه تصميم‌گيران و برنامه‌ريزان قرار گيرد.

Today, if the tourism industry is systematic, knowledge-based and environmentalist will play an outstanding role to develop tourist destinations sustainably as one of the most various and low-cost economic sectors. . This study aims to identify the most appropriate destinations for developing of tourism in Neishabour city using environmental capability assessment. In this research, environmental capability of the land has been estimated using systematic analyzing method. In the next level, environmental capability of the region was determined by examining units which was extracted using ecological factors. The result of the research states that 84.1259 kilometers (i.e. 11.14 percent) of the region can be used for extensive tourism development. It has been expanded sporadically in the north, east and south of Neishabour city. However, these destinations are usable for Development of centralized tourism. an‎d also, results of analysis for the stability status of the town to access to a sustainable tourism which was done by means of DPSIR Model show that although Neishabour city is relatively stable regarding social indicators, but it is usually instable in terms of economic and environmental indicators. It naturally should be targeted by city planners and Decision makers.