اولويت‌بندي كاربردهاي اينترنت‌اشياء در كشاورزي با استفاده از شاخص‌هاي توسعۀ پايدار

بخش كشاورزي با مشكلات متعددي براي تأمين غذاي 9.6 ميليارد نفر مواجه است كه طبق پيش‌بيني‌هاي فائو  در سال 2050 ساكن اين سيّاره خواهند بود. توليد محصولات غذايي مي‌بايست در سال 2050 به مقدار 70 درصد افزايش يابد. ظهور اينترنت‌اشياء كه يكي از فناوري هاي ديجيتال نوظهور محسوب مي‌شود، منجر به ايجاد مسير جديدي از تحقيقات ابتكاري در حوزۀ كشاورزي شده است. بنابراين، در اين پژوهش به شناسايي كاربردهاي نوآورانه فناوري اينترنت‌اشياء در كشاورزي پرداخته شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر نحوۀ گردآوري داده‌ها از نوع پژوهش‌هاي كيفي به شمار مي‌رود. براي شناسايي كاربردهاي اينترنت‌اشياء در كشاورزي به كمك روش فراتركيب، ابتدا 480 مقاله بررسي شده كه از اين بين، 168 مقاله براي تجزيه و تحليل نهايي مورد استفاده قرار گرفته‌ شده است، سپس، كليه كاربردهاي اينترنت‌اشياء در كشاورزي در هشت حوزۀ كشاورزي شامل زراعت، گلخانه، كشاورزي شهري، باغات، پرورش دام و طيور، پرورش ماهي و آبزيان، جنگل‌داري و شبكۀ توزيع و تأمين دسته‌بندي شدند. در نهايت، با استفاده از روش تاپسيس فازي و بر اساس شاخص‌هاي توسعۀ پايدار به ترتيب گلخانۀ هوشمند، شبكۀ تأمين‌وتوزيع هوشمند، پرورش هوشمند دام و طيور، باغداري هوشمند، پرورش هوشمند ماهي و آبزيان، زراعت هوشمند، جنگل‌داري هوشمند و كشاورزي شهري هوشمند اولويت‌بندي شدند.