نگاهي به بومي سروده هاي لرستان

A look at native poems of Lorestan

ادبيات بومي، گنجينه شايسته اي است كه از گذشتگان براي ما به ارث مانده است. اين نوع ادبيات به معناي خاص خود به ادبياتي گفته مي شود كه در منطقه اي خاص به وجود آمده باشد. ادبيات بومي لرستان يكي از بخش هاي ارزشمند ادبيات بومي اقوام ايراني است. در اين مقاله به بررسي بخشي از فرهنگ عامه مردم لرستان با عنوان «بومي سروده ها» مي پردازيم و ضمن معرفي تاريخچه اين سروده هاي بومي، جايگاه آن ها را در بين مردم لرستان بررسي مي كنيم. همچنين ضمن معرفي انواع ادب محلي مردم لرستان، به معرفي چهل سرو (چهل سرود) ، مور ، لاوه لاوه (لالايي) ، كارآواها ، بيت مشگه ، دايم بوي و عاشقانه ها به عنوان مهم ترين انواع بومي سروده هاي لرستان خواهيم پرداخت . با بررسي و معرفي بومي سروده هاي اين مردم، اين نتيجه حاصل شد كه شعر و موسيقي، بخش جدايي ناپذير زندگي مردم لرستان است و اگر بگوييم جان مايه فرهنگ عامه لرستان است سخني گزاف نخواهد بود. مردم لر زبان براي همه جوانب زندگي خود از هنگام تولد تا لحظه مرگ ، اشعار و موسيقي هايي دارند كه در شرايط مختلف، كاركردهاي متفاوتي دارند و با بهره گيري از اين سروده ها، بخش هاي مختلف زندگي خود را لذت بخش و خاطره انگيز مي كنند.

Native literature is a worthy treasure inherited from our ancestors. This kind of literature in its special sense refers to a literature that has been created in a particular region. The native literature of Lorestan is one of the precious parts of Iranian folk’s native literature. In this paper, we will investigate a part of the popular culture of people of Lorestan, the native poems and their place in the community of Lorestan, while introducing their history. We will also introduce the Chell Sero (forty songs), Mur, Laue Laue (Lullaby), work songs, couplets Mashga, Dayam Buye and romances as the most important types of native poems of Lorestan .Poetry and music are inseparable parts of the Lorestan people, and if we say that they are the cause of popular culture, we have not exaggerated. These people have some poems and music for all aspects of their life from birth to death, which have various functions in different situations.