كمينه سازي تنش تورق در اتصال چسبي تك‌لبه با استفاده از الگوريتم زنبورعسل

در پژوهش حاضر، اتصالات چسبي تك‌لبه به‌منظور كاهش ميزان تورق مورد مطالعه قرار گرفته اند. توزيع تنش‌هاي عمودي و برشي به‌وجود آمده در اين اتصال، با استفاده از معادلات الاستيسيته دو بعدي، روابط تنشكرنش و كرنشجابه‌جايي به‌دست آمده است. كمينه سازي تنش تورق، با استفاده از الگوريتم زنبورعسل انجام شده و متغيرهاي فرآيند شامل ضخامت لايه‌هاي چسب شونده و لايه چسب مي‌باشند. اتصال كامپوزيتي تحت بار كششي بوده و لايه‌هاي چسب شونده و چسبي به‌صورت همسان‌گرد و در ناحيه الاستيك خطي در نظر گرفته شدند. نتايج تحقيق بيان كننده آن بود كه با نسبت بهينه ضخامتي 2.54، مي‌توان تنش تورق را تا حدود 36% كاهش داد. با افزايش نسبت مدول يانگ و در نتيجه نامتقارن‌تر شدن اتصال چسبي، بيشينه مقدار تنش تورق كاهش مي‌يابد. همچنين، افزايش مدول يانگ چسب شونده زيرين، منجر به بر هم خوردن توزيع تنش در سطح تماس چسب‌شونده نرم تر (لايه بالايي) با چسب شده و اين در حالي است كه توزيع تنش در سطح ديگر چسب، تقريبا بدون تغيير باقي مي ماند.