مقياس سنجش نگرش نسبت به مواد مخدر در دانشجويان: ارزيابي روايي و پايايي

Attitudes toward Drug Scale in Students: Assessing the Reliability and Validity

مطالعه حاضر با هدف ساخت مقياس نگرش به مواد مخدر و بررسي روايي و پايايي آن در بين دانشجويان انجام شد. روش پژوهش حاضر توصيفي-پيمايشي و از نوع ابزار سازي بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل همه دانشجويان دانشگاه شهيد باهنركرمان در سال تحصيلي 1398-1397 بود كه از بين آن ها نمونه اي به حجم 400 نفر با روش نمونه گيري سهيمه اي انتخاب شدند. ساخت مقياس در دو مرحله مقدماتي و نهايي انجام شد. پس از بررسي مقدماتي مقياس بر روي 50 نفر و حذف آيتم هايي كه داراي ضريب تميز و دشواري نامناسب بودند، مقياس نهايي نگرش به مواد مخدر و پرسش نامه شناسايي افراد در معرض خطر اعتياد تكميل شدند. ساختار عاملي مقياس نگرش به مواد مخدر از طريق تحليل عاملي تاييدي بررسي شد. همچنين، پايايي مقياس از طريق آلفاي كرونباخ بررسي شد. داده ها با استفاده از نرم افزارهاي اس پي اس اس-22 و آموس-24 تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: تحليل عاملي تاييدي نشان داد كه مقياس حاضر داراي يك ساختار سه عاملي (شناختي، عاطفي و رفتاري) با برازش مطلوبي بود. پايايي با روش آلفاي كرونباخ براي كل مقياس 0/86 و براي عامل هاي شناختي، هيجاني و رفتاري به ترتيب 0/70، 0/73 و 0/69 بود كه حاكي از همساني دروني خوبي بود. همچنين، روايي همگراي مناسب مقياس تاييدكننده روايي مقياس بود. نتيجه گيري: مقياس نگرش به مواد مخدر يك ابزار روا و پايا در بين دانشجويان است و مي تواند به عنوان يك ابزار غربالگري در بررسي دانشجويان در معرض خطر اعتياد مورد استفاده قرار گيرد.

The present study aimed to develop attitude toward drug scale and to evaluate its validity and reliability among students. Method The present research was descriptive-survey of tool development type. The statistical population of the present study included all the students at Shahid Bahonar University of Kerman in 2018-2019. Among them, 400 individuals were selected using quota sampling method. The development of the scale was performed in two preliminary and final stages. After a preliminary evaluation of the scale on 50 individuals and the removal of items that had an inappropriate clean coefficient and difficulty, the final scale of attitudes toward drug and the questionnaire to identify people at risk for addiction were completed. The factor structure of the attitude toward drug scale was examined using confirmatory factor analysis. Also, the reliability of the scale was evaluated using Cronbachchr('39')s alpha. The data were analyzed using SPSS-22 and Amos-24 software. Results The results of confirmatory factor analysis showed that the scale had a three-factor structure (cognitive, emotional and behavioral factors) with an appropriate fit. Reliability using Cronbachchr('39')s alpha for the total scale was 0.86 and for its cognitive, emotional, and behavioral factors were 0.70, 0.73, and 0.69 respectively, showing good internal consistency. Also, the appropriate convergent validity of the scale confirmed the scale validity. Conclusion The attitude toward drug scale is a valid and reliable tool among students and can be used as a screening tool to assess students at risk for addiction.