كليدواژه :
نقد , سكولاريسم , پيامبر اسلام , ارتداد , كفرگويي
چكيده فارسي :
انديشمندان ليبرال مدعي هستند در نقد هيچ محدوديتي را قائل نيستند زيرا هر محدوديتي در اين زمينه به معني محدود كردن آزادي بيان به عنوان يكي از مهمترين مصاديق آزادي است. بر اين اساس، در يك گقتمان ليبرال،از توهين به پيامبران الهي،به عنوان يكي از مصاديق آزادي بيان دفاع مي شود. موضوع محوري كتاب « آيا نقد سكولار است؟» همين است. اين كتاب در واقع شامل دو مقاله اصلي است كه توسط دو نفر از نويسندگان مسلمان، يعني طلال اسد و صبا محمود تاليف شده است. مقاله حاضر به بررسي و نقد اين آراء مي پردازد. اسد و صبا محمود به رد دوگانه استدلالي مي پردازند كه مسيحيت، سكولاريسم، عقلانيت، مدارا و آزادي را در يك سو و اسلام، بنيادگرايي، تسليم بودن، تعصب و محدوديت را در سوي مقابل قرار مي دهد. اسد بر موارد نقضي كه درجوامع مدرن وجود دارد تاكيد مي كند. هرچند او بايد با نگرشي تحليلي انتقادي،كمال گرايي نهفته در آراء انديشمندان غربي بويژه در گفتمان ليبرال را به عنوان نقض بيطرفي اخلاقي مورد توجه قرار مي داد. صبا محمود نيز ادعاي جدايي امر ديني از امر سياسي را رد و بر جانبدارانه بودن سنت انتقادي غربي تاكيد مي كند. از اين منظر بحث او تكميل كننده مباحث اسد مي باشد.
چكيده لاتين :
Liberals claim that they do not impose any restrictions on the critique of ideas and institutions because any restriction in this area means restricting freedom of expression as one of the most important aspects and instances of freedom. Accordingly, in liberal discourse, insults to divine prophets are defended as an example of freedom of expression. The central theme of the book "Is Criticism Secular?" is related to the above discussion. This book contains articles written by two Muslim authors, Talal al-Assad and Saba Mahmoud, and criticizes the liberal view of criticism and its relation to freedom of expression. This article examines and critiques these views. Both Assad and Saba Mahmoud tried to recognize and reject the "dual rational argument" that puts Christianity, secularism, rationality, tolerance, and freedom of thought and expression on one side, and Islam, fundamentalism, obedience, bigotry, and limitation of thought and expression on the other side.
Assad emphasizes the violation cases that exist in the functioning and existing laws of modern societies. However, he should have taken a critical analytical approach to the perfectionism inherent in the views of Western thinkers, especially in liberal discourse, as a violation of the moral neutrality they claim. Mahmoud rejects the claim of separation of religion from politics by emphasizing modern discourse and underlines the bias of the Western critical tradition.
