رويكرد ايالات متحده آمريكا در امنيتي‌سازي و تهديدسازي از برنامه فضايي ايران

US Approach in securitization and threat Construction Iran's space program

برنامه فضايي ايران ازجمله حوزه‌هايي است كه عموما با واكنش انتقادي ايالات‌متحده آمريكا و متحدانش مواجه شده است. اين در حالي است كه جمهوري‌اسلامي ايران همواره اعلام كرده است كه برنامه فضايي‌اش از مشروعيت حقوقي و بين‌المللي لازم برخوردار است و در همين راستا به توسعه و گسترش آن ادامه خواهد داد. مقاله حاضر ضمن بررسي مشروعيت برنامه فضايي ايران، به اين مسئله مي‌پردازد كه هدف اصلي آمريكا، تهديدسازي از برنامه فضايي جمهوري‌اسلامي ايران به منظور اجماع‌سازي بين‌المللي عليه آن است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه ايالات‌متحده، با تمركز بر بخشي از برنامه فضايي ايران كه به موضوع انتقال و ارسال ماهوراه به فضا اختصاص دارد، درصدد است اقدامات ايران در حوزه پرتاب ماهواره‌برها (SLVs) را به مثابه پوششي براي توسعه موشك‌هاي بالستيك بين‌قاره‌اي (ICBM) با قابليت حمل كلاهك هسته‌اي معرفي كرده و از اين جهت برنامه فضايي ايران را به مثابه تهديدي عليه صلح و امنيت بين‌المللي بازنمايي كند. دو ستون اصلي اين استراتژي آمريكا بر قابليت برد ماهواره‌برهاي ايران (با هدف بازنمايي آن به مثابه موشك‌هاي بالستيك قاره‌پيما) و قابليت حمل ماهواره يا محموله توسط ماهواره‌بر (با هدف بازنمايي آن به مثابه موشك‌هاي بالستيك حامل كلاهك هسته اي) متمركز است. روش مورد استفاده در اين پژوهش، توصيفي- تحليلي بوده و از ابزار كتابخانه‌اي، اسنادي، منابع الكترونيكي و پايگاه‌هاي اينترنتي و اظهارات مقامات مربوطه براي گردآوري داده‌ها استفاده شده است.

The successful launch of the Noor satellite into space (April 2020) was met with a strong response from the United States and some of its allies to Iran's violation of legal rules and international standards. However, the Islamic Republic of Iran has always stated that the development of its space program is based on the norms of international law and within the framework of conventions and treaties related to space law and has legal and international legitimacy; For this reason, it will continue to develop and expand its space program. This article examines the legitimacy of Iran's space program from the perspective of international rules, law, and standards, and argues that the main purpose of the United States is to threaten Iran's space program within the framework of a strategy of maximum pressure to build an international consensus against Iran. Research findings show that the United States is focusing on part of Iran's space program, which is dedicated to the technology of transmitting and sending satellites into space, seeks to portray Iran's actions in field of Satellite Launch Vehicle(SLV) as a cover for the development of intercontinental ballistic missile (ICBM) carrying nuclear warheads, and thus to represent Iran's space program as a threat to international peace and security. The two main pillars of this US strategy focus on Iran's long-range SLV capability (aimed at representing it as intercontinental ballistic missiles) and its ability to carry satellite or cargo by SLV (aimed at representing it as ballistic missiles carrying nuclear warheads).