تحليل فضايي مقاطع حادثه خيز محورشاهرود-كاهك

در مقايسه با بسياري از كشورها، ميانگين نرخ تلفات و مجروحين ناشي از تصادفات در ايران بسيار نگران‌كننده است. ميزان خسارت‌هاي ناشي از تصادفات ترافيكي، بالغ‌بر ميلياردها ريال مي‌شود. ميزان تصادفات و تلفات ناشي از آن در جاده‌هاي كشور به‌صورت يكسان نيست و با توجه به شرايط جغرافيايي، هندسه راه، تعداد تردد و عوامل ديگر متفاوت است. جاده‌هايي در كشور وجود دارد كه به علت تردد بسيار بالاي ناشي از عوامل گوناگون، داراي ميزان تصادفات بالايي هستند. به‌طور مشخص يكي از اين جاده‌ها، مسير شاهرود به سبزوار است كه به علت قرارگيري دو شهر ميانه اندام در مقصد و مبدأ آن، قرارگيري تعداد زياد روستاها در فاصله اين دو شهر و همچنين نقش اين جاده به‌عنوان متصل‌كننده كلان‌شهر تهران به مشهد، از ميزان تردد بسيار بالايي برخوردار مي‌باشد. هدف اين پژوهش تحليل فضايي مقاطع حادثه‌خيز مسير شاهرود به سبزوار (تا روستاي كاهك) است. پژوهش موردنظر از نوع كاربردي است كه در آن تركيبي از روش‌هاي توصيفيتحليلي استفاده‌شده است. نتايج آن در بازه زماني (۱۳۹۰۱۳۹۴) نشان داده كه ميزان تصادفات طي اين سال‌ها در اين محور كاهش داشته و بيشترين ميزان تصادفات مربوط به سال (۱۳۹۱) بوده است. طبق نتايج به‌دست‌آمده و تحليل‌هاي آمار فضايي، موقعيت‌هاي نزديك به نقاط شهري و روستايي داراي بيشترين تراكم تصادفات مي‌باشند. همچنين مركز ثقل تصادفات در (۱۷) كيلومتري شهر ميامي به سمت كاهك، منطبق بر يك پيچ خطرناك است كه با تغيير ارتفاع نيز همراه مي‌باشد. از نتايج پژوهش چنين برمي‌آيد كه موقعيت تصادفات محور شاهرودكاهك به‌صورت خوشه‌اي بوده و پراكنده نيست؛ همچنين موقعيت تصادفات داراي نظم خاصي است و از موقعيت محور تبعيت مي‌كند.