بازتاب مداخله كالبدي بر شكل گيري بي سازماني اجتماعي در پهنه تاريخي شهر تهران(مورد مطالعه: محله هرندي)

شهر تهران در طول يك‌صد سال اخير دچار تحولات بسياري در ساختار كالبدي و روابط اجتماعي ميان شهروندان خود گرديده است. در اين ميان پهنه تاريخي شهر به دليل فقدان خدمات زيربنايي كه محصول ورود صنعت و مدرنيسم در اوايل قرن بود، درگير تغييرات كالبدي بنيادين شده و بسياري از محله‌هاي تاريخي با مهاجرت درون‌شهري روبرو گرديدند. به دنبال آن اصالت‌مندي تاريخي محله‌ها به دليل نبود تعلق‌خاطر ساكنين جديد درگير چالش جدي شده و با توجه به سكني گزيدن افرادي كه از سطح اقتصادي و اجتماعي پايين‌تري نسبت به ساكنين قبلي برخوردار بودند، اين قبيل محله‌ها به بستر جرم و آسيب‌هاي اجتماعي در شهر تبديل شده‌اند. شناسايي محله هرندي و واكاوي آسيب‌هاي اجتماعي وارد به آن با نگرش كيفي و به‌صورت كاربرديتحليلي انجام مي‌پذيرد. مسئله پژوهش، بررسي معضلات محله هرندي از ديدگاه معماري، شهرسازي و اجتماعي است. يافته‌هاي پژوهش شناسايي بستر شهر در پهنه تاريخي محله هرندي و بررسي روند شكل‌گيري قانونمند محله‌ها كه فصل مشترك ساكنين محله‌ها براساس قوميت، شغلي و يا ديني از يكديگر مجزا مي‌شدند، مي‌باشد. مداخله كالبدي بدون شناخت در محله‌هاي تاريخي شهر تهران تأثير بنيادين بر سازماني فضايي محله خواهد داشت كه حاصل آن مهاجرت درون‌شهري، بي‌سازماني اجتماعي، فقدان هويت و حذف تعلق‌خاطر خواهد بود كه عامل افزايش جرم و آسيب‌هاي اجتماعي است. نتيجه نهايي پژوهش، شناسايي عوامل ايجاد ناهنجاري در محله هرندي از ديدگاه معماري، شهرسازي و اجتماعي است كه تأثير آن‌ها بر بستر محله موجب بي‌سازماني اجتماعي در محله هرندي شده است.