نقد نسبت اقتدارگرايي با مدينه فاضله فارابي

هدف اين پژوهش ارزيابي استدلال‌هاي ايده اقتدارگرا بودن مدينه فاضله فارابي بود. مهم‌ترين استدلال‌ها از سوي صاحبان اين ايده با تكيه بر حضور سه عنصر فرادستي، اتوپياگرايي و خشونت در مدينه فاضله فارابي مطرح شدند. در اين راستا و با روش تفسيري تلاش شد تا با استخراج استدلال‌هاي ايده اقتدارگرا بودن مدينه فاضله فارابي، نادرستي آن براساس تفسير متون فارابي اثبات گردد. نتايج نشان داد كه هرچند در روابط ميان اعضاي مدينه فاضله فارابي فرادستي وجود دارد، اما اقتدارگرايانه نيست. همچنين با ارائه شواهدي معلوم گرديد مدينه فاضله او عاري از ابعاد اتوپيايي است، او تلاش كرده است تا مدينه‌اي را در افق زمان و زمين ترسيم نمايد، نه در عالَم مجردات عقلي. خشونت نيز آن‌گونه كه صاحبان اين ايده مطرح كرده‌اند، در مدينه فاضله فارابي وجود ندارد.