بررسي ميزان آلودگي باكتريايي آب يونيت‌هاي دانشكده دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي قم در سال 1397

زمينه و هدف: با توجه به احتمال بروز عفونت هاي خطرناك در افراد با ضعف ايمني، افراد مسن و كودكان، آلودگي ميكروبي آب يونيت هاي دندانپزشكي مورد توجه مي باشد. در اين ارتباط، پژوهش حاضر با هدف بررسي ميزان آلودگي باكتريايي آب يونيت هاي دانشكده دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي قم انجام شد. روش بررسي: مطالعه توصيفي-تحليلي حاضر كه در سال 1397 در دانشكده دندانپزشكي قم انجام شد، 94 نمونه آب از سه قسمت هر يونيت شامل: توربين، پوار آب و هوا و ليوان پركن بررسي گرديد. نمونه گيري در روز شنبه و چهارشنبه قبل از شروع كار و پس از 60 ثانيه فلاشينگ انجام شد. نمونه هاي گرفته شده داخل ظروف دربسته استريل به آزمايشگاه ميكروبيولوژي منتقل گرديدند و روي محيط هاي كشت نوترينت آگار از قبل آماده شده با روش كشت سطحي (Spread Plate) كشت داده شدند. سپس كلوني هاي رشديافته روي هريك از پليت ها شمارش گرديد و تعداد كل كلني بر حسب واحد تشكيل دهنده كلني بر ميلي ليتر براي هر پليت گزارش شد. تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار 25 SPSS و آزمون هاي Kruskal-Wallis و Wilcoxon صورت گرفت. يافته ها: ميانگين كل شمارش باكتريايي 16457 واحد تشكيل دهنده كلني بر ميلي ليتر بود. پري كلينيك بيشترين و بخش پريودانتيكس كمترين ميانگين شمارش باكتريايي را داشتند. ميانگين شمارش باكتريايي پس از فلاشينگ به طور چشمگيري كمتر از قبل از آن بود (P 0.001). ميزان آلودگي در قسمت هاي مختلف يونيت تقريباً مشابه بود (0.145=P). ميانگين شمارش باكتريايي روز شنبه با چهارشنبه از نظر آماري اختلاف معناداري نداشت (0.074=P). نتيجه گيري: ميزان آلودگي آب يونيت هاي دندانپزشكي بالا است و فلاشينگ مي تواند تا حدي از آن بكاهد.