استانداردسازي مقياس FOUR (طرح كلي از عدم پاسخ‌دهي) براي ارزيابي سطح هوشياري بيماران بستري در ICU در ايران

زمينه و هدف: پرسشنامه FOUR (Full Outline of Un-Responsiveness Scale) يك مقياس ارزيابي سطح هوشياري در بيماران بستري در ICU (Intensive Care Unit) مي باشد. روايي و پايايي اين مقياس مي تواند توسط عوامل مخدوش كننده مانند شرايط اجتماعي، فرهنگي، بيولوژيكي و فيزيولوژيكي تحت تأثير قرار بگيرد. در اين راستا، مطالعه حاضر با هدف ارزيابي استانداردسازي مقياس نماي كلي از عدم پاسخ دهي براي بررسي سطح هوشياري بيماران براساس ويژگي هاي فردي جمعيت ايراني انجام شد. روش بررسي: مطالعه تجربي-مقطعي حاضر در ارتباط با 60 بيمار بستري در بخش مراقبت هاي ويژه انجام شد و در آن از مقياس FOUR براي تعيين سطح هوشياري نمونه ها استفاده گرديد. پايايي، تطبيق داخلي و همچنين همبستگي هاي ميان مقياس ها با استفاده از آلفاي كرونباخ و فرمول Spearman-Brown تخمين زده شدند. تمامي داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16 تحليل گرديدند و مقدار P كمتر از 0.05 به عنوان سطح معناداري آماري در نظر گرفته شد. يافته ها: در اين مطالعه همساني دروني مقياس GCS (Glasgow Coma Scale) و FOUR با استفاده از آلفاي كرونباخ مطلوب به ترتيب معادل 0.943 و 0.889 به دست آمد. همچنين همبستگي مثبت و معناداري بين مقياس FOUR و GCS مشاهده گرديد (001/= P و 0.948=r). مجموع حساسيت و ويژگي در مجموع امتياز FOUR حداكثر معادل 5 (حساسيت 0.72 و ويژگي 31.43) و مجموع امتياز GCS حداكثر برابر با 7 (حساسيت 0.68 و ويژگي 0.3714) بود. از سوي ديگر، AUC (Area under the ROC Curve) در پيش بيني مرگ و مير داخل بيمارستاني براي FOUR معادل 0.491 محاسبه گرديد (0.91=P و 0.338-0.645:CI درصد95 ). در حالي كه اين ميزان براي GCS برابر با 0.527 بود (0.725=P و 0374.0.679 : CI 95 درصد). نتيجه گيري: براساس نتايج اين مطالعه، مقياس GCS مي تواند به عنوان مقياسي استاندارد براي ارزيابي سطح هوشياري نمونه ها مورد استفاده قرار بگيرد. مقياس هاي FOUR و GCS ويژگي هاي مشابهي دارند كه مورد اول به دليل تركيب اجزاي چشم و حركت، ابزاري ارزشمند براي بررسي سطح هوشياري است؛ بنابراين در موارد لازم مقياس GCS را مي توان با FOUR جايگزين نمود.