مطالعه اثر اسيد آسكوربيك و اسيد سيتريك با بسته بندي پلي‌اتيلن و پلي‌استيرن بر انبارماني پسته تر احمد آقايي

پسـته (Pistacia vera ) به واسطه ي داشـتن طعـم و ويژگي هاي تغذيه اي ارزشمند از محبوب ترين دانـه هـاي آجيلـي دنياست. عرضۀ ميوه غالباً به صورت خشك بوده و مصرف تازه خوري آن محدود به فصل برداشت است. قهوه اي شدن و تجمع آب از عوامـل اصلي محدود كننده عمر قفسه اي پسته تر مي باشند. در اين پژوهش اثر تيمارهاي اسيد سيتريك (1، 1.5 و 2 درصد)، اسيد آسكوربيك (15، 25 و 35 پي پي ام) و دو نوع پوشش پلاستيكي (پلي اتيلن و پلي استيرن) بر عمر انبارماني (روز صفر، 25 و 45) پسته تر رقم ,احمدآقايي مورد بررسي قرار گرفت. از نظر ارزياب ها استفاده از تيمارهاي اسيدي تا روز 25 انبارماني قادر به حفظ ويژگيهاي ظاهري و طعم و مزه پسته شد و از آن به بعد اختلاف معني داري بين آنها و نمونه شاهد مشاهده نشد. پسته هاي تيمار شده با اسيد آسكوربيك 15 پي پي ام كه با پلي استيرن، بسته بندي شده بودند ازنظر وضعيت ظاهري و قهوه اي شدن نسبت به پوشش پلي اتيلن مطلوبيت بيشتري داشتند. بعد از گذشت 45 روز انبارماني بيشترين ميزان فنل، مربوط به تيمارهاي اسيد آسكوربيك (غلظت 15 پي پي ام) در بسته بندي هاي پلي اتيلن بود. ميزان آنتوسيانين و كلروفيل در طي انبارماني كاهش يافت ولي كاروتنوئيد ابتدا افزايش و سپس كاهش يافت. ميزان رنگيزه هاي موجود در پسته مانند كلروفيل، آنتوسيانين و كاروتنوئيد در بسته بندي هاي پلي اتيلن بهتر از پلي استيرن حفظ شد. بيشترين ميزان درصد چربي در تيمار اسيد سيتريك (1.5 درصد) مشاهده شد. در مجموع پوشش پلي اتيلن و اسيد آسكوربيك با غلظت 15 و 25 پي پي ام و اسيدسيتريك با غلظت 1.5 درصد بهتر از بقيه تيمارها خصوصيات كيفي و كمي پسته را حفظ كردند.