برآورد اسكوات به تفكيك نوع شناور در بنادر ايران با استفاده از روش‌هاي تجربي

پديده اسكوات، جابجايي شناور به سمت پايين، شامل حركت انتقالي و چرخشي بدنه، بر اثر عبور جريان آب، از اطراف آن است. امروزه، با افزايش چشمگير اندازه و سرعت شناورها طي سال‌هاي اخير، اهميت تعيين دقيق و منطقي پارامتر اسكوات در طراحي آبراهه‌ ها افزايش يافته است زيرا هزينه‌ هاي اقتصادي طراحي و ايجاد يك آبراهه و يا تردد ايمن شناورها در آبراهه ‌هاي موجود، از جمله مسايل مهمي هستند كه پارامتر اسكوات در آنها نقش مهمي را بازي مي كند. براي تعيين ميزان اسكوات مي توان از روش‌هاي مختلفي مانند استفاده از روابط تجربي، اندازه ‌گيري ميداني و مدل سازي هاي عددي استفاده كرد. استفاده از روش مناسب در طراحي آبراهه‌ها با توجه به شرايط و محدوديت‌هاي محيطي و عملياتي حائز اهميت است. لذا در اين پژوهش، پس از بررسي همه‌جانبه دستورالعمل‌ ها و آيين نامه ‌هاي معتبر جهاني، روابط محاسباتي ارائه شده در آيين ‌نامه پيانك براي برآورد اسكوات شناورهاي ورودي در افق 1404 به بنادر اصلي كشور (شهيد رجايي، بوشهر، چابهار و اميرآباد) كه داراي كانال محدود مي ‌باشند، مورد بررسي قرار گرفته است. در بررسي انجام شده، تاثير نوع و سرعت شناورهايي كه در بنادر اصلي كشور تردد مي‌كنند با توجه به مشخصات آبراهه‌هاي ورودي اين بنادر مورد تحليل قرار گرفته و پيشنهاداتي براي استفاده از اين روابط در بنادر كشور ارائه شده است.