بررسي و نقد براهين‌ وجودي از منظر گراهام اُپي

در تاريخ فلسفه، كمتر استدلالي است كه همچون برهان وجودي نظر متفكران را به خود جلب كرده باشد. گراهام اُپي، فيلسوف دين معاصر استراليايي، خداناباوري است كه با بررسي انواع برهان‌هاي وجودي، كوشيده است نقاط ضعف آنها را بنماياند. در اين پژوهش، در پيِ پاسخ به اين پرسش‌‌ هستيم كه اُپي چگونه برهان وجودي را صورت‌‌بندي كرده است و انتقادهاي وي بر هر يك از اين صورت بندي‌ها چيست؟ هدف اين نوشتار آن است كه با روشي تحليلي، رده‌بندي و انتقادهاي اُپي بر برهان‌هاي وجودي را تبيين نمايد. يافته‌‌هاي پژوهش نشان مي‌‌دهد كه روايت‌‌هاي متعددي هستند كه ذيل عنوان برهان وجودي قابل دسته‌‌بندي‌اند. از نظر اُپي، ويژگي اصلي اين استدلال‌‌ها آن است كه بايد پيشيني باشند تا تحت عنوان برهان وجودي قرار گيرند. عام‌‌ترين انتقادهاي اُپي بر اين رده‌بندي‌هاي هشت‌‌گانه، مصادره به مطلوب‌بودن، ارزش معرفتي نداشتن، انكار وقوع تناقض در فرض نبود خدا در خارج و عدم تصور موجودي با اوصاف لايتناهي مي‌‌باشد. نتايج برگرفته از تحقيق آن است كه با توجه به چالش‌‌هاي فرا روي برهان‌هاي وجودي براي اثبات وجود خداوند، اين‌گونه استدلال‌‌ها، توانايي‌‌هاي مورد انتظار از يك برهان اثبات وجود خدا را برآورده نمي‌‌سازند؛ هرچند كه الحاد اُپي و تصور وي از وجود و اوصاف خداوند قابل پذيرش نيست.