تأثير سرمايه گذاري مستقيم خارجي و حكمراني خوب بر اشتغال در كشورهاي در حال توسعه

سرمايه گذاري مستقيم خارجي، يكي از منابع مهم تأمين كننده سرمايه كشورها محسوب مي شود. دانش و تكنولوژي با سرمايه گذاري مستقيم خارجي به كشور ميزبان وارد شده و منجر به افزايش رقابت، تخصيص بهينه منابع، افزايش مهارت نيروي كار، افزايش بهره وري و در نهايت افزايش اشتغال و رشد اقتصادي كشور ميزبان مي گردد. از طرف ديگر، با توجه به نقش تصميم گيرنده و سياست گذاري دولت، دولت ها به عنوان مهم ترين عامل تأثيرگذار در رشد و توسعه اقتصادي محسوب مي ‌شود. حكمراني خوب هم از طريق جذب سرمايه گذاري خارجي بر اشتغال اثر گذاشته و هم با بهبود فضاي سياسي، حمايت از حقوق مالكيت و حسن اجراي قراردادها موجب افزايش اشتغال مي ‌گردد؛ لذا با بهبود شاخص‌ هاي حكمراني خوب، سياست ‌هاي اقتصادي از جمله سياست افزايش اشتغال با كاميابي بيشتري رو به ر‌و خواهد شد. در اين راستا با استفاده از الگوي داده ‌هاي پانل براي دوره زماني 2014-2000، اثر سرمايهگذاري مستقيم خارجي و حكمراني خوب بر اشتغال براي كشورهاي در حال ‌توسعه بررسي و با بهره گيري از روش EGLS به تخمين مدل پرداخته شد. نتايج نشان مي ‌دهد كه متغير سرمايه گذاري مستقيم خارجي تأثير مثبت و معناداري بر اشتغال در كشورهاي در حال توسعه دارد؛ اما متغير حكمراني خوب داراي تأثير منفي مي باشد.

no abstract