حقوق شهروندي و ميزان آگاهي شهروندان از آن (موردمطالعه: كلان‌شهر تهران)

حقوق شهروندي، از جمله مفاهيمي است كه در سالهاي اخير مورد توجه قرار گرفته است. در اين راستا، به نظر مي‌رسد از يك سو، تلقي اشتباهي از نسبت ميان حقوق شهروندي با ساير عناوين مشابه؛ از جمله حقوق اساسي، حقوق مدني و به ويژه حقوق بشر، وجود دارد و از سوي ديگر، رابطه حقوق شهروندان با آموزش‌هاي شهروندي، به درستي شناخته نشده است. از اين رو هدف تحقيق حاضر، بررسي آگاهي‌هاي شهروندان از حقوق شهروندي در كلانشهر تهران مي‌باشد. روش تحقيق حاضر نيز از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش، پيمايشي است. نمونه تحقيق 350 نفر از شهروندان تهراني در سال 1398 است. ابزار اندازه‌گيري، پرسشنامه 18 سؤالي محقق‌ساخته است كه به‌منظور سنجش روايي ابزار، صاحب‌نظران با استفاده از روش روايي محتوا، روايي ابزار را در حد مطلوب ارزيابي كردند و به‌منظور برآورد پايايي ابزار پژوهش، از روش آلفاي كرونباخ استفاده شد كه ميزان آن برابر 0/82 محاسبه شد. به منظور تجزيه‌و‌تحليل داده‌ها، از آزمون‌هاي t تك‌گروهي، t دو گروه مستقل و تحليل واريانس يكطرفه استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان دادند كه ميزان آگاهي از حقوق شهروندي در شهروندان تهراني، پايين‌تر از حد متوسط مي‌باشد. همچنين بين ميزان آگاهي شهروندان تهراني از حقوق شهروندي بر اساس قوميت، تحصيلات، منطقه سكونت و رده سني تفاوت معني‌داري وجود ندارد اما ميزان آگاهي شهروندان مرد تهراني از حقوق شهروندي، بيشتر از شهروندان زن تهراني مي‌باشد و ميزان آگاهي شهروندان متأهل از مجرد نيز بيشتر است.

no abstract