آسيب شناسي ساختاري موسسات آموزش عالي غيرانتفاعي مازندران

Structural pathology of non-profit institutes of higher education in Mazandaran

هدف پژوهش حاضر آسيب‌شناسي ساختار موسسات آموزش‌عالي غيرانتفاعي مازندران در ابعاد رسميت، تمركز و پيچيدگي بود. در اين پژوهش كه كيفي و كاربردي است، داده‌ها به روش پيمايشي و ميداني جمع آوري گرديده است. بدين منظور تعداد نه نفر از اعضاي هيئت‌موسس، امنا و صاحب‌نظران آموزش عالي غيرانتفاعي به روش نمونه گيري هدفمند در دسترس تا مرز اشباع نظري انتخاب و مورد مصاحبه نيمه ساختارمند قرار گرفتند. داده‌هاي حاصل از مصاحبه ها با استفاده از روش تحليل مضمون تجزيه و تحليل و كدگذاري شدند. روايي پژوهش با تطبيق توسط مصاحبه‌شوندگان و بررسي همكار تعيين گرديد. همچنين پايايي با روش پايايي آزمون (شاخص ثابت) محاسبه گرديد. در نهايت 263 گويه مشخص از سوي مشاركت‌كنندگان مطرح گرديد. آن‌ها در قالب سه مولفه اصلي يعني رسميت، تمركز و پيچيدگي گنجانده شدند. مصاحبه‌شوندگان در مولفه اصلي رسميت، بيشترين اهميت را به مضمون وجود قوانين و مقررات در زمينه‌هاي مختلف در موسسات‌غيرانتفاعي و در مولفه اصلي تمركز، بيشترين اهميت را با 50 بار تكرار به جايگاه خصوصي‌سازي آموزش‌عالي در ايران دادند. در مولفه پيچيدگي نيز بيشترين اهميت را با 29 بار تكرار به نقش و تاثير هيات‌موسس و هيات‌امنا در امور اين موسسات دادند.

The purpose of the present research was to investigate the structural pathology of the non-profit higher education institutes of Mazandaran Province emphasizing their formality, centralization and complexity dimensions. The data in this qualitative and applied research have collected in a survey and field method. For this purpose nine individual including Founding Board, Board of trustees and other clear-sighteds in non-profit higher education were selected via purposeful available sampling method till theoretical saturation border and interviewed via a semi-structured interview method. Data extracted from interviews were coded and and analysed via content analysis method. Research validity was identified via comparing by interviewees and collegue revision. Reliability was also calculated via test reliability method ( fixed indicator). At the end, 263 variables were posed from interviewees. They were categorized into 3 main component of formality, centralization and complexity. Interviewees gave the most importance to the main component of regulations in different aspects under the formality component, privatization in Iran’s higher education under the centralization component with 50 repeats, in the complexity component, the most important was given to the influence of Founding board and the Board of Trustees in the affairs of these institutions with 29 repeats.