بررسي وضعيت جبران ريسك توليدكنندگان سيب در استان هاي ايران: كاربرد الگوي قيمت گذاري دارايي سرمايه (CAPM)

زماني كه قيمت دريافتي توليدكننده براي يك محصول متناسب با ميزان ريسك مربوطه باشد، انتظار مي رود توليد آن تداوم داشته باشد و در غير اين صورت، آن محصول به تدريج از برنامه توليد حذف شود. مطالعه حاضر با هدف بررسي وضعيت جبران ريسك بازدهي توليدكنندگان سيب در استان هاي ايران با استفاده از الگوي قيمت گذاري دارايي سرمايه (CAPM) صورت گرفته است. در اين راستا ابتدا با توجه به اطلاعات موجود، پرتفوي سيب كشوري بر اساس بازدهي توليد اين محصول در استان هاي مختلف تشكيل و ضريب ريسك براي هر استان محاسبه گرديد. نتايج مطالعه نشان داد استان ايلام با ضريب 0.21 كم ريسك ترين استان و استان هاي سمنان و تهران به ترتيب با ضريب 1.92 و 1.88 پرريسك ترين استان هاي توليدكننده سيب مي باشند. از نگاه جبران ريسك، قيمت هاي اين محصول ريسك سيب را در كليه استان هاي مورد مطالعه بجز در استان هاي ايلام، البرز، يزد، كرمانشاه، فارس، خراسان رضوي، گيلان، كرمان، اصفهان، كهگلويه و بويراحمد و سمنان جبران مي نمايد. نتايج همچنين نشان داد كه دليل اصلي عدم جبران ريسك در بسياري از مناطق، پايين بودن نسبي عملكرد اين محصول و در نتيجه بالا بودن قيمت تمام شده آن در آن مناطق مي باشد. براين اساس، تمركز بر روي بهبود بهره‌وري زمين در مناطق ياد شده توصيه مي شود.