ارائه الگوي پيشنهادي كيفيّت گزارشگري مالي بخش عمومي در ايران

موضوع و هدف مقاله: پژوهش حاضر به دنبال دستيابي به الگوي مطلوب كيفيت گزارشگري مالي بخش عمومي با استفاده از رويكرد زمينه بنيان مي باشد. روش پژوهش: اين پژوهش از لحاظ رويكرد، كيفي و از لحاظ هدف، اكتشافي است كه داده‏هاي آن از طريق مصاحبه از  27 نفر خبره منتخب به روش گلوله برفي در سال 1398 جمع آوري شده است. يافته هاي پژوهش: نتايج پژوهش نشان مي‏دهد كه كيفيت گزارشگري مالي بخش عمومي در ايران از وضعيت مطلوبي برخوردار نمي باشد. توانمندسازي دستگاه هاي اجرايي و تصميمات مديريتي به عنوان شرط علّي، نظام بودجه‌ريزي و عوامل رفتاري به عنوان عوامل زمينه اي، اقتصاد مقاومتي، پايداري مالي و انسجام سازماني به عنوان شرايط مداخله گر در اين پژوهش شناخته شده اند. پيامد‏ افزايش كيفيت گزارشگري مالي بخش عمومي عبارت است از بهبود كارآيي و عملكرد نهادهاي عمومي، صرفه‌جويي در هزينه هاي كشور، افزايش سطح مطالبات شهروندي. نتيجه‌گيري، اصالت و افزوده آن به دانش: نتيجه پژوهش ارائه الگويي است كه با توجه به يافته هاي آن، بخش عمومي كشور مي تواند با برنامه‌ريزي دقيق و رفع نقاط ضعف موجود گزارشگري مالي، در مسير بهبود كيفيت گزارشگري مالي بخش عمومي حركت كند.