تحليل ارتباطات غيركلامي در منظومۀ ليلي و مجنون نظامي

حركات بدن، خلق وخوي، ظاهر، نوع راه رفتن، حركات چهره، تماس چشمي، نوع ايستادن، حركات دست‌ها و تغييرات فيزيولوژي و نوع پوشش، همه به نوعي راهي براي ارتباط با سايرين است. اين كنش‌ها و رفتارهاي غيركلامي زبان، پيچيده‌ترين مفاهيم انساني را به ديگران منتقل مي‌كند. در اين مقاله نگارنده با پژوهشي درعلوم ارتباطات و بين رشته‌اي، ارتباطات غيركلامي منظومۀ ليلي و مجنون  را بررسي نموده و تلاش شده پيام‌هايي را كه شاعر كوشيده است از طريق ارتباطات غيركلامي به خواننده منتقل كند، آشكار نمايد. نظامي با استفاده از كاركردهاي غيركلامي زبان علامات، زبان عمل و  زبان اشياء در اين منظومه فضاي دراماتيك ايجاد كرده است كه در اين مقاله به تحليل اين كاركردها پرداخته مي‌شود. نتيجۀ بررسي‌ها نشان مي‌دهد كه از ميان اين فرايندهاي ارتباطي، «حركات و اشارات اندام» و «ارتباطات چشمي»، نقش به‌سزايي در جريان انتقال مفاهيم و پيام‌ها ايفا مي‌كنند