ارزيابي توان لرزه‌خيزي پهنه لوت با مقايسه نرخ گشتاورهاي ژئودتيك، لرزه‌اي و زمين‌شناسي

نرخ گشتاور بيانگر ميزان انرژي است كه در سامانه‌هاي دگرريختي صرف مي‌شود و به سه روش ژئودتيكي، لرزه شناسي و زمين‌شناسي به دست مي آيد. در اين پژوهش پهنه‌ي لوت به پنج ناحيه ساختاري تقسيم شده است. بيشترين مقدار نرخ گشتاور به‌دست‌آمده مربوط به گشتاور ژئودتيك مي‌باشد كه برابر با Nm/yr 10^19×1.2118 مي‌باشد. نرخ گشتاور لرزه‌اي Nm/yr 10^18×3.9456 و در نهايت نرخ گشتاور زمين‌شناسي نيز معادل  Nm/yr10^16×2.4882 محاسبه شد. مقايسه نرخ گشتاور ژئودتيك و لرزه‌اي نشان مي‌دهد دگرشكلي بين لرزه‌اي در پهنه لوت 3.07 برابر دگرشكلي لرزه‌اي در اين منطقه مي‌باشد. نسبت نرخ گشتاور لرزه‌اي به ژئودتيك در ناحيه‌هاي 1 تا 5 به‌ترتيب برابر با 0.69، 0.55، 2.36، 0.03 و 0.02 برآورد شده است كه نشان مي‌دهد واتنش در بخش‌هاي شمالي سريع و در بخش‌هاي جنوبي كند مي‌باشد. نسبت نرخ گشتاور زمين‌شناسي به لرزه‌اي نشان مي‌دهد 0.63 درصد از كل انرژي پتانسيل موجود در گسل‌ها به‌صورت زمين‌لرزه در طي كاتالوگ زمين‌لرزه‌اي آزاد شده است و بخش زيادي از انرژي همچنان باقي است و مي‌تواند در آينده آزاد شود. با بررسي نرخ‌هاي گشتاور ژئودتيك، لرزه‌اي و زمين‌شناسي در ناحيه‌هاي مختلف پهنه لوت، به نظر مي‌رسد خطرناك‌ترين بخش پهنه لوت از لحاظ پتانسيل لرزه‌خيزي ناحيه جنوب خاور لوت باشد كه منطبق بر سيستم گسل نهبندان از جنوب گسل آبيز تا مرزهاي جنوبي پهنه‌ي لوت مي‌باشد.